Joost en Martijn blij met Kwinkslag
'We zeiden direct: als we het willen dan moeten we direct doorpakken'
Door Henri Walterbos
GROENLO - Al tien jaar staan ze met zijn tweeën op de pronkzittingen van carnavalsvereniging De Knunnekes, voor vele feestjes worden ze gevraagd op te draven. Joost Frank en Martijn Gelinck, oftewel Joost en Martijn. Altijd weer met nieuwe teksten en vondsten, en een hoog verwachtingspatroon oproepend. Op ieder feestje of zitting waar de heren in Groenlo acte de présence geven ligt de rode loper uit en maakt het publiek zich op voor een tijdje schateren om 'een betjen dom lull'n', zoals de heren hun optredens zelf omschrijven. Het is echter veel meer dan dat. Dat bewijzen de mannen ook buiten Groenlo, waar veelvuldig opgetreden wordt.
In Twente en de Achterhoek zijn de mannen graag geziene gasten op pronkzittingen, namen ze al deel aan de Twentse Buutkampioenschappen en maakten ze afgelopen jaar deel uit van het gezelschap Riesewijk en Co, waarmee een groot aantal theaters werd aangedaan in Oost-Nederland. Dit smaakte de beide Grolse jongens naar meer. Het theaterseizoen 2017/2018 staat het kolderieke duo op de planken met Kwinkslag, een eigen theatershow en een dus een eigen affiche. De première vond plaats op 3 november in De Mattelier in hun vertrouwde Groenlo. Adeldom verplicht, en dus lag er druk op. "As ik wist waor de nooduutgang was bi-j de Mattelier, dan was ik een kwarteer veur tied nog weg e-gaone. Ik was mien toch een potje zenuwachtig", kijkt Martijn, nu lachend, terug op de aftrap van hun eigen theatershow. "De reacties waren zeer positief," weet Martijn inmiddels. "Overweldigend zelfs. Ha'k neet e-dach, zovölle."
Oren naar eigen show
Het idee voor een eigen show ontstond deels uit een samenloop van omstandigheden. Joost hierover: "Halverwege het seizoen Riesewijk en Co, januari dit jaar, vroeg het management van Viking wat we het seizoen erop wilden gaan doen. De anderen haakten om diverse redenen af. Jammer, dacht ik. Ik zou wel verder willen. Toen vroegen ze ons op de man wat we er van zouden vinden om met zijn tweeën verder te gaan. Daar hadden we het al wel eens over gehad. Wij hadden er wel oren naar om er volle bak voor te gaan als zij er vertrouwen in hadden."
"We zeiden direct: als we het willen dan moeten we direct doorpakken",vult Martijn aan. "De ervaring van Riesewijk en Co neem je mee en de mensen kennen je daar dan nog van. Dan moet je daar geen twee of drie jaar tussen laten zitten." Een eigen show is echter geheel andere koek dan hetgeen de mannen door de jaren heen inmiddels subliem af gaat. 'Jao, dat dat anders is, daor bu'w no wal achter," lacht Martijn. "Een buut is in het dialect, kort, twintig minuten, betjen sjikkeren, dit is heel wat anders ja, en in het Nederlands," is Joost serieus. Het idee om hun eerste theatervoorstelling in het Nederlands uit te voeren stamt van de beide vrienden zelf, ondanks dat er theaters waren die zeiden dat ze het jammer vonden dat ze het in het Nederlands doen. "Dialect trekt jonge lui niet echt aan en wij willen graag mensen van 18 tot 88 in de zaal hebben," vertelt Joost. "Het is dan misschien geen 'keurig net' Nederlands, maar meer 'Achterhoeks Nederlands'. En misschien kunnen we er ook ergens anders in Nederland mee optreden. Dat zit er ook wel een beetje achter. We willen ons niet tot beperken tot alleen dit deel van Nederland."
Regisseur
Riepen beiden volle bak te gaan voor hun theatershow, dat werd het ook. Beiden zijn blij met de inbreng van regisseur Ellen Kremers. "Zij kende ons niet maar heeft wel dezelfde humor. Zij versterkt het helemaal", ervaart Joost. "Een buut is twintig minuten op dezelfde plek staan of zitten. Nu is het allemaal wat levendiger en niet meer twee zoutzakken die op een podium zitten. Daar moesten we wel enorm aan wennen, maar dat maakt het ook juist mooi", weten de mannen nu. "Zij weet veel van de musical- en theaterwereld en werkte met Helligen Hendrik, maar dit was ook nieuw voor haar. Ze heeft een paar filmpjes van ons gezien van de buutavond. Daar zag ze wel wat in. Uiteindelijk versterkten onze ideeën en haar ideeën elkaar. Zo is 'Kwinkslag' ontstaan,", kijkt Martijn terug op het 'an elkaar roeken'-proces. "De voorstelling duurt een uur en drie kwartier. Dan moet er echt wel iets gebeuren op het podium. De boodschap was 'blijf vooral bij je zelf', uit het leven van alle dag. Werk, gezin, relaties, zwangerschap. Het zijn allemaal dingen die we zien, en die we met een knipoog ontzettend vergroten," vertelt Joost over de inhoud. "Er waren ook zaken waarvan zei zij daar niets bij te voelen, dat we zaken weg moesten laten, of juist zaken moesten toevoegen. Dat is alleen maar goed. Het was ook wennen voor ons dat je af en toe alleen op het podium moet staan. Dat is gaaf maar ook heel nieuw voor ons." Martijn vult aan: "En natuurlijk is er ook een serieuze noot. Er zijn meer emoties dan alleen lachen."
Dicht bij jezelf
Wat hopen de mannen met Kwinkslag te weeg te brengen? Martijn: "Het zou mooi zijn dat als mensen een stuk muziek op de radio terug horen, dat ze dan aan ons denken. Muziek zit er ook in. Geen zingen, nee. We kwamen niet door de ballotagecommissie," vertelt Martijn lachend. "Het is een beetje buiten onze comfortzone," vindt Joost.
"En misschien moet je het juist wel doen omdat je het niet kunt, maar je moet je daar wel een beetje prettig bij voelen." dan Martijn lachend; "Dansen wol ik wal maor dat mocht neet van dokter Cannegieter."
"Nao zes halve liters waog ik 't wal," blijven de heren inderdaad dicht bij zichzelf.
Op de bek kunnen gaan
De mannen 'met de lach aan hun kont' kijken met een goed gevoel terug op de eerste voorstelling onlangs. "We hebben geen try out gedaan. We beseffen donders goed achteraf dat we hier ook gigantisch op onze bek hadden kunnen gaan. Nu hebben we er een goed gevoel bij," beseft Joost. "Ik vond het nogal spannend. Je weet niet wat het publiek verwacht. Ik had vlak voor tijd niet het idee dat ik het allemaal onder controle had," bekent Martijn. "We hebben allebei een gezin en een drukke baan. Dit is er allemaal maar zo bij. Het is uiteindelijk gegaan zoals we gehoopt hadden. We hebben echter ook wel weer een A4 met punten waar we op moeten letten. Dat is alleen maar mooi. Dat houdt je met beide benen op de grond. Je moet elke avond pieken. Ondanks dat we amateurs zijn verwachten de mensen een professionele avond. Daar betalen ze voor." De mannen staan in de prachtigste theaters, maar hebben vooral één grote wens. "We zouden dolgraag in een theatertent op de Zwarte Cross staan. Als ze willen dat we het in het plat doen, dan doen we het in het plat. Dat geldt voor theaters ook." In totaal wordt Kwinkslag vijftien keer opgevoerd in Twente en Achterhoek tot aan april. Op 24 november, 1 en 2 december is Kwinkslag wederom te zien in De Mattelier. Er zijn nog een beperkt aantal kaarten beschikbaar.