De Torenwachter: zeg je deze week in Grolle elf en dan gaat alles vanzelf
Beste Grollenaren, als jullie denken dat het na al die feestdagen nu onderhand tijd is voor ernst, regelmaat en strakke werkschema's dan zitten jullie er goed naast. Enorm er naast. Zelfs zoveel er naast dat jullie weer bijna goed zitten. Het zijn de weken van de buutavonden. Een fenomeen dat niet altijd op die manier hier heeft bestaan, maar vooral de laatste jaren aan een ongekende opmars bezig is. Waar gaat het precies om? Ja, dat is een vraag die een buitenstaander zal stellen; die wil precies het naadje van de kous weten. Die wil weten waarom 'zo iets' is ontstaan, wat de gevolgen daarvan zijn en of het nog wel hanteerbaar is, beheersbaar en binnen bepaalde proporties te houden. Dat zijn nu echt vragen van een buitenstaander en dat kan ik als Grollenaar nog best wel een beetje begrijpen, zij het met enige moeite. Het gekke is echter, dat het voor ons Grollenaren volstrekt duidelijk is. Dat is dus de eerste diepe kloof die er bestaat tussen Grollenaren en de buitenwereld.
De buitenwacht bemoeit zich in deze dagen met zaken die ons voorlopig niet aangaan. Wij vragen ons niet af of we wel de goedkoopste zorgverzekering hebben afgesloten en of de aanbieding van de energiemaatschappij toch nog net wat beter had gekund. Buiten Groenlo zal op een visite de vraag gesteld worden of je misschien toch voorzichtig moet gaan experimenteren met de bitcoin. In het Grolse woongebied komt een andere vraag naar voren: heb ie goeie plaatsen ekregen veur de buutoavend? En welken oavend goaj?
Deze houding - wat u er ook van denkt - heeft als voordeel dat je hier de eerste weken geen kniesoren, drammers, pessimisten en ontevredenen tegenkomt. Daar is gewoonweg geen tijd voor. We scheppen hier in deze weken een hele bijzondere situatie die elders niet bestaat. Daarna is er nog lang genoeg tijd om te gaan pruillippen, kniesoren, mopperen en tieren dat het niet deugt en dat is per definitie met bijna alles zo.
We vormen hier een mooie enclave. Kijkt u deze dagen maar eens rond in uw familie, beste Grollenaren. Dan zult u ontdekken dat zelfs veel familieleden die normaliter nou niet echt bekend staan als lollige en moppentappende figuren, zich opeens een wat vrolijker levenshouding hebben aangemeten. Ook in mijn familie is dat zo. Vorige week landde een familielid bij mij en die begon met te vragen of we hier een nieuwe chinees hadden gekregen. Hoezo vroeg ik, want dat was me toch even ontgaan. Nou zei hij, er staat in de binnenstad een groot geel bord met de tekst 'P Lang' en hij schaterde het uit met dit voor hem toch behoorlijk spitsvondig grapje. Toen ik in zijn ogen nogal spontaan reageerde begon hij nog met de melding dat er een Chinese week was in Bocholt, want daar stond een bord met 'UM-LEI-TUNG'. Nou, toen had ik het wel zo ongeveer gehoord. Ik zei nog tegen hem dat er wellicht te zijner tijd een buutreedner in hem school. Hij vroeg meteen waar hij zich moest aanmelden, maar het leek me beter dat na een min of meer gelukt grapje nog niet te doen, want één zwaluw maakt nog geen zomer. De omstandigheden vormen de mens. We zijn een bijzonder volkje en de buutavonden passen ons als een perfect maatkostuum. Volledig kreukloos en alsof het nooit anders is geweest.
Het is niet altijd zo geweest en het zal ook wel niet altijd zo blijven. Maar we hebben ze nu wel.
Die buutavonden bedoel ik.
Torenwachter