De run op bermgras

23 oktober 2018, 16:14

Megamest vergister GroenloNee update 11

In de vergunningsaanvraag van RMS werd contractueel vastgelegd dat er maar een beperkt aantal vergistingsproducten in de megamestvergister gebruikt mogen worden. Het hoofdproduct bestaat uit dierlijke drijfmest (jaarlijks ca. 450.000 ton). Drijfmest alleen is moeilijk om te vergisten omdat het voornamelijk uit water bestaat. Om de vergisting op gang te brengen, moet er een tweede product worden toegevoegd (een zogenaamde co-vergister) om zodoende het rendement tot een enigszins acceptabel niveau te brengen. RMS heeft gekozen voor bermgras en droge mest als co-vergistingsproducten. In de vergunningsaanvraag zelf zijn de hoeveelheden niet precies vastgelegd, maar uit de bijlagen blijkt dat RMS uitgaat van ca. 50.000 ton bermgras per jaar.
De jaarlijkse bermgrasoogst in heel Nederland bedraagt ongeveer een miljoen ton. Voor de RMS megamestvergisters in Groenlo en Venlo is dus alleen al 10% van deze jaaropbrengst nodig. Groenlo en Venlo liggen niet direct centraal en het benodigde bermgras zal dus van heinde en ver aangevoerd moeten worden.
Er is momenteel ook een toenemende vraag naar bermgras voor andere, meer circulaire en milieuvriendelijke toepassingen. Dus wij vragen ons af hoe RMS denkt deze grote hoeveelheden geregeld te krijgen? Er is nu al meer vraag dan aanbod in Nederland. Bovendien is bermgras een seizoensgebonden product en dus beperkt beschikbaar. In de megamestvergister op de Laarberg is maar een zeer beperkte opslag voorzien, dus logistiek gezien lijkt ons dit allemaal niet erg goed doordacht.
In de vergunningsaanvraag van RMS werd duidelijk omschreven welke producten vergist mogen worden. De overheid heeft dit duidelijk laten vastleggen om misbruik tegen te gaan.
Er zijn namelijk al diverse gevallen van fraude bekend van malafide ondernemers die allerlei niet gecontroleerde rotzooi bijmengen in hun vergisters met alle risico's van dien voor het milieu. Het is zeker niet uit te sluiten dat er op deze manier ook chemisch afval illegaal wordt toegevoegd, want fraude met bijmengen van co-vergisterproducten is niet eenvoudig op te sporen. Controle en handhaving van deze projecten zal de verantwoordelijkheid van de overheidsinstantie ODA worden. Gezien de schaalgrootte van de megamestvergister zal dit voor ODA een hele (te grote?) klus worden. Laten we hopen dat ze hier niet voor de makkelijke weg van gedogen kiezen in plaats van streng handhaven.
Bermgras is van nature nogal vervuild door uitlaatgassen. De vervuilingsgraad is natuurlijk afhankelijk van de verkeersdrukte. Daar is in de loop van de jaren op meerdere plaatsen onderzoek naar gedaan en de resultaten zijn gelukkig niet overal even zorgwekkend. Maar over het algemeen is er toch sprake van verhoogde concentraties schadelijke maar ook giftige stoffen (bijv. zware metalen, dioxines etc.). Dat is een van de redenen waarom bermgras niet geschikt is als diervoer. In Duitsland mag zelfs om die reden geen bermgras verwerkt worden in vergistingsinstallaties. Want door de verwerking van bermgras zullen de verontreinigingen uiteindelijk in de gedroogde mestkorrels terechtkomen en zodoende indirect in de voedselketen. Gezien de samenstelling van de mestkorrels en het grote mestoverschot in Nederland worden deze korrels waarschijnlijk naar verre oorden geëxporteerd, inclusief alle verontreinigingen.
Met of zonder een co-vergister, bij mestvergisting wordt altijd een veel te positief beeld geschetst van de energieopbrengst. In de praktijk valt de energieopbrengst altijd veel lager uit dan verwacht. De realiteit leert ons dat drijfmestvergisting zeker niet duurzaam is, het kost energie in plaats van dat het opbrengt. Waarom wil ons bestuur dit niet onder ogen zien? Wanneer is voor hen ook de maat vol en worden op basis van deze harde feiten nu eens verstandige en doeltreffende maatregelen genomen met betrekking tot de mestproblematiek, te beginnen met het annuleren van de megamestvergister!