Laurens Wildenborg, staand voor ‘De Zandschoppe’ van de 70-jarige Litac-familie. Foto: Theo Huijskes
Laurens Wildenborg, staand voor ‘De Zandschoppe’ van de 70-jarige Litac-familie. Foto: Theo Huijskes

Laurens Wildenborg: 'Litac is voor mij meer dan alleen een sportvereniging!'

LICHTENVOORDE - Tafeltennis- en dynamic-tennisvereniging Litac bestaat 70 jaar. Weliswaar geen officieel jubileum, maar wel een gelegenheid om in de kolommen van deze krant bij stil te staan. Reden te meer om een van de club's trouwste leden en voorbeeldvrijwilliger Laurens Wildenborg eens in het zonnetje te zetten. De bijna 67-jarige Wildenborg zag onlangs zijn naam toegevoegd aan de Litac Eregalerij. Een enorme eer aangezien de galerij na zeven decennia Litac slechts vijf personen telt.

Door Theo Huijskes

Een geanimeerd gesprek met de vrijwilliger van de maand juni Laurens Wildenborg vindt vanzelfsprekend plaats in het moderne en van alle gemakken voorziene Litac-clubhuis 'De Zandschoppe'. Ondanks dat de geboren en getogen Lichtenvoordenaar, gehuwd met Yvonne Nijhof en vader van zoon Lars, wekelijks in touw is voor zijn geliefde club, is hij op meerdere fronten een topvrijwilliger. "Zeker omdat ik daar ook trots op ben, mag ik mij ook vrijwilliger noemen van de Stichting Bloemencorso Lichtenvoorde. Vanwege mijn beroepsachtergrond zet ik mij in voor het facilitaire gedeelte van het corso. Daarnaast ben ik lid/vrijwilliger van de Weidevogelvereniging Achterhoek en beleef ik er veel plezier aan om mij ook vrijwillig in dienst te stellen van het IVN afdeling Oost-Achterhoek. Het betreft het ecologische gedeelte van de natuur, iets dat mij mateloos interesseert. Ik heb een opleiding gevolgd voor natuurgids en begeleid als vrijwilliger excursies in het Achterhoekse landschap. Fantastisch om te doen!"

Geen Longa '30 maar Litac
Laurens vertelt dat hij in zijn jeugdjaren wel eens een potje tafeltennis speelde, maar zoals bij zovele jongeren voetbal de boventoon voerde. "Ik heb met erg veel plezier bij Longa '30 gespeeld en bij die club zelfs het eerste elftal gehaald. Een kapotte knie maakte een eind aan mijn voetbalcarrière. Vervolgens heb ik mij eindjaren zeventig aangemeld als spelend lid bij Litac. Het bleef daarbij niet alleen bij het spelen van een potje tafeltennis. Waarschijnlijk vanwege mijn ervaring in de bouw heb ik mij als vrijwilliger kunnen uitleven bij de bouw en verbouw van dit clubhuis." Wildenborg heeft het dan vooral over de beginjaren negentig uitgevoerde aanpassing van het zogenoemde gidsengebouw en de bouw van de kleedkamers annex sportkantine. "Maar eerlijk gezegd denk ik met gepaste trots terug aan met name de realisatie in het seizoen 1992-1993 van wat nu de Theo Heutinck Zaal heet. Zonder mijzelf op de borst te kloppen, beschouw ik die uitbreiding als mijn levenswerk."

G-kracht is zijn passie
Volgens het Litac-bestuur is Laurens Wildenborg iemand die zijn werk in de luwte doet. "Het zich profileren op de voorgrond, laat hij aan anderen over. Laurens houdt niet zo van vergaderen, maar laat overlegsituaties bij voorkeur op een informele wijze plaatsvinden. Hij wordt wel geroemd om zijn vele uiteenlopende bouwactiviteiten. Terecht maar niet vergeten mag worden dat hij zich op meerdere, ook sportieve terreinen inzet. Wat te denken van zijn inzet voor het verenigingsonderdeel G-kracht (tafel- c.q. tennissport beoefend door sporters met een beperking, ThH), hetgeen is verworden tot zijn grootste passie. Daarnaast heeft hij een staaltje van organisatietalent aan de dag gelegd toen Litac als vereniging in 2018 werd betrokken bij de Special Olympics in deze regio. Een verenigingsman en tegelijkertijd een liefhebber met kwaliteiten op meerdere terreinen", aldus het Litac-bestuur.

De persoon in kwestie kan een met trots verpakte glimlach niet onderdrukken, maar geeft tegelijkertijd aan dat hij het niet allemaal alleen doet. "Weet je wat mij het meest deugd doet? Dat ik leden, actief of niet actief, hier binnen zie komen met blije gezichten. Ook let ik er nadrukkelijk op hoe mensen met elkaar omgaan. Daarbij wil ik vooral het aspect communicatie, en dan met hoofdletters geschreven, benadrukken. Mailen, appen enzovoort, zakelijk gezien allemaal prima. Maar alle zaken dienen ook in een persoonlijk gesprek aan de orde te komen. Erg belangrijk voor iedere vereniging en dus ook de onze!"


Expositie Wanderlust van Heleen Simons in de Koppelkerk

BREDEVOORT - De expositie Wanderlust van kunstenares Heleen Simons neemt de bezoeker mee naar die kleine momenten waarbij je even ontsnapt aan de werkelijkheid. De momenten dat je er in de auto achter komt dat je onbewust al verder bent dan je dacht of het moment dat je even wegdroomt in de wachtrij bij de kassa.

De expositie toont een serie dromerige, persoonlijke beelden, veelal in zwart wit. Aanleiding voor de expositie is de werkperiode die Heleen Simons in november 2018 heeft gehad bij Lokalen, ruimte voor creatieve ontwikkeling in Lichtenvoorde. Deze werkperiode van een maand heeft Heleen aangegrepen om haar nieuwe project Wanderlust te starten. Een project met als uitgangspunt de drang om te willen dwalen: in het hoofd, maar ook op papier.

Wanderlust refereert aan de periode van de Romantiek. Een periode waarbij herwaardering voor de natuur, het mystieke en het intuïtieve een belangrijke plaats in ging nemen. Dit als reactie op de rationele Verlichting, de opkomst van de industrialisatie en de wetenschap. Heleen Simons geeft hier een eigentijdse vertaling van.

De expositie is te bekijken van 6 juli tot en met 11 augustus, van vrijdag tot en met zondag van 11.00 tot 17.00 uur. Koppelstraat 35, Bredevoort. De entree is gratis.


www.koppelkerk.nl