Filezen
Toen ik een paar dagen naar het niet zo wilde maar wel drukke Westen moest, viel me op dat het daar vaak mooi van lelijkheid is. Eigenlijk is Zuid-Holland geen volle provincie maar een ruim opgezette en vrij lege stad. Dat klinkt in elk geval beter.
Terug in het ook helemaal niet zo wilde Oosten viel me opnieuw op dat het in de Achterhoek - in elk geval aan deze kant van pak hem beet Didam - toch best wel mooi is. Er zijn natuurlijk wel veel mooiere streken, niet eens zo ver hiervandaan, streken met echte duisternis als je die nodig hebt. Maar alles is relatief.
En we zijn hier redelijk verwend wat betreft de filedruk - die steeds groter wordt, was het nog maar crisis - hoewel ik toch al een paar keer één of twee minuten heb stilgestaan op de ouderwetse N18 bij Lichtenvoorde.
Maar tijdens mijn eendaagse avontuur naar de hoofdstad (Den Haag vind ik de hoofdstad, daar worden de beslissingen genomen, hoewel: neemt Rutte weleens een beslissing?) kwam ik in een dramatische file terecht. Vier banen autosnelweg werden omgeleid via een eenbanige provinciale weg. 80 minuten gedaan over 6 kilometer. De moedeloze aanblik van dezelfde vrachtwagen die twintig auto's voor je in dezelfde ellende zit. Hij (denk ik) moest trouwens nog helemaal naar Polen. Alles is relatief, zei ik al.
80 minuten lang tergende saaiheid. Ik kon niet ter afleiding op de telefoon kijken, want wij automobilisten mochten dat ook voor 1 juli van dit jaar al niet. Je zou er bijna weer van gaan roken. Want dat mag nog in de auto, zeker als er geen minderjarige niet-rokers op de veilige achterbank zitten, liggen of hangen.
Ik bleef zo plichtsgetrouw van mijn telefoon en YouTube en Spotify af dat ik aangewezen bleef op muziek uit de autoradio. En daar wordt je zelfs op een vrij blauwe dag niet per se blij van.
Ik probeerde aan leuke en afleidende dingen te denken. Aan planten en dieren dit keer. Aan de mestvergister die er niet komt omdat Achterhoekse scharreldieren al hun mest op het ruime land kwijt kunnen. Ik dacht aan de leeuwinnen die wereldkampioen worden. Aan Suzan en Freek die toch minstens een meerdagsvlieg worden. Aan hoe GT te U (daar waren we in de buurt) zichzelf ophangt aan een mooie boom langs de N319 en daarna aan andere varkens wordt gevoerd. Aan dahlia's die kleuriger bloeien dan ooit.
Eindelijk reden we weer. Geen tijd meer voor groene gedachten. Op de weg letten.
Nog gauw even een mug doodslaan (tijdens het rijden). Dat vind ik eigenlijk wel zielig, het is toch een levend wezen.
Misschien is het goed dat dit stukje geen examenonderdeel op het Marianum is, dan had ik de titel misschien moeten uitleggen.
Alle examens op de middelbare scholen zijn nu trouwens geweest. Iedereen die geslaagd is: you dit it. You dit it at last, voor degenen die een herexamen of twee nodig hadden.
En iedereen die (nog) niet geslaagd is: het komt vanzelf een keer goed. Jullie zijn de toekomst ...
Nee dat laatste is natuurlijk overcorrecte bullshit, jullie zijn het aanstaande verleden, net zoals die vorige honderden generaties. Maar in elk geval een leuke zomer toegewenst. En niet appen of de fiets.