Ed en Margo Molenaar helpen
gehandicapte jongeren in Suriname
'Wie een mens redt, redt de wereld'
Door Barbara Pavinati
LICHTENVOORDE - In Suriname staat een tehuis in Tamanredjo voor jongvolwassenen met een meervoudige beperking. Deze mensen kunnen niet meer door hun ouders verzorgd worden of zijn wees of halfwees. Met zeven personen wonen ze daar met één begeleidster die 24/7 voor ze zorgt. Zij wordt ondersteunt met wat huishoudelijke hulp. Sommige omstandigheden zijn erbarmelijk. Het huis is niet aangepast aan de beperkingen. Zo moeten degene die niet kunnen lopen bijvoorbeeld liggend op de grond met koud water gewassen worden en door de hoge drempels is het huis niet rolstoelvriendelijk. Ed en Margo Molenaar:"Wij willen in Nederland geld inzamelen voor een gebouw dat aangepast is voor deze bewoners. Het is ook de bedoeling dat er straks meer mensen kunnen wonen."
Ed en Margo zijn met pensioen en hebben weinig talent voor stilzitten. Ze zijn vijf jaar geleden voor het eerst in Suriname op bezoek geweest bij vrienden. Afgelopen jaar waren ze er drie maanden om te overwinteren. In die tijd wilden ze ook iets nuttigs doen. Ze zochten voor hun reis contact met Stichting R.K. Maagdenhuis en die noemden de Mr. Huberstichting, een organisatie die meervoudig gehandicapte kinderen opvangt. Ed kon daar met zijn achtergrond als fysiotherapeut wel wat betekenen met behandelingen of ergonomie. Margo kon helpen bij de dagbesteding. Zo geschiedde. Twee à drie keer per week bezocht het echtpaar tijdens hun verblijf de dependance van de stichting in Tamanredjo. Ed en Margo: "De jongeren gaan onder je huid te zitten. We zijn tijdens ons gehele verblijf erg met ze bezig geweest en onderhouden nu we in Nederland zijn ook contact met de mensen daar. We willen ze graag helpen."
Extra aandacht
De bewoners worden met de weinig middelen goed verzorgd. Het is voor hen zeker een verbetering ten aan zien van hun thuissituatie, weten Ed en Margo. Naar Nederlandse maatstaven is de zorg, waarbij zinvolle dagbesteding, hoort niet toereikend. Toch maken ze met elkaar wel een goede indruk. De voorzieningen zoals een aangepaste rolstoel, inrichting van de slaapkamers en de sanitaire ruimte schieten echt te kort.
Omdat de jongeren bijna altijd binnen zitten is Ed er tijdens hun verblijf met een fietskar met ze op uit getrokken. Zo zijn ze naar de plaatselijke brandweer geweest. Het was ook fijn voor de vaste krachten om even vrij te zijn. Ed:"In die drie maanden dat wij er waren hebben we extra aandacht kunnen geven die de bewoners anders niet hadden gekregen. Ik heb een wasmachine gerepareerd, een oprit gemaakt en een fietskar geregeld. Betrokkenheid is erg belangrijk. De mensen daar voelen zich zo gesteund." Margo: "We hebben de afgelopen maanden ook bedspreien gehaakt met een aantal vrouwen hier in Nederland. Zo hebben alle bewoners straks een eigen plekje met hun eigen sprei. Ze hebben namelijk verder niks voor zichzelf. Dit geeft ook een positief gevoel aan onszelf, de vrouwen hier."
Tehuis opknappen
Ed en Margo maken zich hard voor een nieuwbouw met een nieuwe inrichting waarin een tillift, hoog/laagbed en nieuwe badkamer en keuken komt en continuïteit van de verzorging. Het streven is dat het tehuis niet afhankelijk meer is van de staat. De mensen die er werken zijn gedetacheerd door de staat die heel weinig betaalt, waardoor de motivatie niet erg hoog is. Belangrijk is dat de lokale bevolking gemobiliseerd wordt om dit tehuis op te knappen.
Particulieren donaties
Het tehuis krijg 35 euro per maand per persoon van de overheid. Voor de rest zijn ze afhankelijk van donaties en giften. De mensen uit de omgeving brengen af en toe wel voeding. Margo zegt over haar betrokkenheid: "'Wie een mens redt, redt de wereld', is een bekende, inspirerende uitspraak. We weten dat we de wereld niet kunnen redden, maar willen graag iets goeds doen. We zijn op zoek naar particuliere donaties. We hebben geld nodig om hulpmiddelen te versturen en om de nieuwbouw te kunnen realiseren en zijn ook op zoek naar mensen met kennis en kunde uit de gehandicaptenzorg. Misschien wil een school het project wel adopteren voor een eventuele sponsorloop? In januari gaan we weer drie maanden naar Suriname om praktische hulp te verlenen. Het komt er op neer dat voor de kale bouw circa €180.000,- nodig is. Dan zou er ruimte zijn voor achttien bewoners."
Stiching Grietjebie is een anbi-erkende organisatie die dit project ook vanuit Nederland ondersteunt, evenals de RK Stichting Maagdenhuis in Amsterdam. Meer informatie? Mail naar molenaar.margo@gmail.com
