'Alleen al vrijwilligers van Nahuis verdienen nieuwe stoomketel!'
Wim de Ridder
Door Theo Huijskes
GROENLO - "Wij hoeven geen moeite te doen om vrijwilligers aan te trekken. Belangstellenden komen uit zichzelf met het verzoek om deel te mogen uitmaken van onze vrijwilligersgroep. Daar zijn wij heel blij mee. Tevens de reden dat ik in deze rubriek niet persoonlijk wil worden geportretteerd als 'Vrijwilliger van de maand'. Deze eer komt toe aan de gehele, uit circa veertig personen bestaande groep vrijwilligers." Terwijl hij in de kantine van Stoomhoutzagerij Nahuis aan de Winterswijkseweg voor een kop koffie zorgt, geeft beheerder/coördinator Wim de Ridder aan dat voor hem in deze alleen het 'wij-gevoel' telt. "Wat wil de Stoomhoutzagerij en wat wil ik beginnen zonder al die overige enthousiaste vrijwilligers?"
Ondanks dat hij op 21 maart 1946 in Amsterdam is geboren en op tweejarige leeftijd met zijn ouders is verhuisd naar Groenlo, wil Wim de Ridder het liefst gezien worden als een geboren en getogen Grollenaar. "Na de opleiding scheepvaartkunde te hebben afgesloten, ben ik gaan varen op de Holland America Line en heb ik vervolgens gewerkt bij Stork en papierfabriek Parenco. Omdat ik mijn werkzame leven met name heb doorgebracht in machinekamers, was het de Groenlose stoomhoutzagerij, die altijd mijn interesse heeft gehad en dat tot op de dag van vandaag. Na de geboorte van de Stichting Stoomhoutzagerij in de jaren '78 en '79, heb ik mij in 1980 aangemeld als vrijwilliger. Deze insteek kreeg vervolgens de aanduiding beheerder/coördinator toen ik op zestigjarige leeftijd met pensioen ging en mij derhalve helemaal kon toeleggen op deze, monumentale, tevens toeristische trekpleister."
Een hecht team
De Ridder benadrukt andermaal dat een hecht vrijwilligersteam de belangrijkste basis is voor het succes van de stoomhoutzagerij. "Weliswaar allemaal vutters of gepensioneerden, komende uit niet alleen Groenlo maar ook uit Beltrum en Lichtenvoorde, maar tegelijkertijd allemaal vakmensen en dat iedereen op zijn of haar eigen terrein. Het is ondoenlijk om alle namen te laten voorbijkomen, maar ik kan er niet omheen om hier enkele personen bij naam te noemen. Zo ben ik blij met Anne ten Dam uit Beltrum, die zich bereid heeft verklaard om mij straks op te volgen. Daarnaast een vrijwilliger als Willy Vaags, die niet alleen voorman is met betrekking tot de slijperij, maar ook een topvakman is wanneer hij werkt met hout. En niet te vergeten Lucy Zemann, die de leiding heeft over het horecagebeuren en daarbij in drukke tijden medewerking krijgt van de partners van de overige vrijwilligers. Ook kan ik niet om het duo Jos Veuger en Daan Hulshoff uit Hengelo heen, die als machinisten met name op open dagen en dergelijke een belangrijke taak hebben. Maar het mooie is dat hier iedere vrijwilliger een stukje eigen verantwoordelijkheid draagt. Iedere vrijwilliger heeft dan ook een eigen plekje en is daarom van grote waarde."
Afgekeurde stoomketel
Een grote domper voor De Ridder is nog steeds het gegeven dat begin 2018 de meer dan honderd jaar oude stoomketel de tweejaarlijkse keuring niet heeft doorstaan. Dit had tot gevolg dat er een streep moest worden gehaald door een serie geplande draaidagen in het toeristische seizoen. Bij het onderzoeken van enkele tientallen klinknagels werd namelijk de ontdekking gedaan dat er sprake was van de aanwezigheid van asbest. Derhalve een constatering met de nodige, met name financiële gevolgen. "Alle met het verkrijgen van een asbest-vrij-verklaring gepaard gaande kosten komen voor onze rekening. En dan heb je het over een bedrag van circa 30.000 euro, een bedrag dat wij als Stichting Stoomhoutzagerij Nahuis zelf moeten ophoesten. Weg eigen spaarpotje. Deze tegenvaller heeft bovendien tot gevolg dat er ook dit jaar geen draaidagen zullen plaatsvinden. Vanzelfsprekend is de houtzagerij in werking met behulp van een elektromotor, maar een stoomhoutzagerij is nu eenmaal afhankelijk van stoomdruk."
Nieuwe stoomketel in aantocht?
Wim de Ridder is vastbesloten. Met de aantekening dat hij te allen tijde vrijwilliger blijft, wil hij achter zijn huidige rol ten behoeve van de Stichting Stoomhoutzagerij Nahuis niet eerder een punt zetten dan wanneer er een nieuwe stoomketel is. "Dat project wil ik samen met de daarvoor eerst aangewezen personen tot een goed einde brengen. Vanzelfsprekend is het Gerard Stevelink (voorzitter stichtingsbestuur, ThH) die hierbij de kar trekt. Wij zijn in gesprek met Stork Hengelo, die mogelijk naast een materiële tegemoetkoming ook voor een financiële injectie kan zorgen. Stork heeft iets dergelijks ook gedaan in Haaksbergen bij de aldaar bekende Stichting Museum Buurtspoorweg. Daarnaast zijn wij in gesprek met het landelijke Stoomplatform, waarbij wij de enige aangesloten stoomhoutzagerij zijn. En wie weet, heeft het gemeentebestuur van Oost Gelre nog iets voor ons in petto?"