Weerzien met Groenlo en stationsgebouw
Vervolg van pagina 5
Reacties
Desgevraagd delen Reinard en Christine Pollmann deze krant mee dat zij met onvoorstelbaar veel plezier terugkijken op de periode dat zij in Groenlo woonden en verbleven en in het bijzonder op het weerzien in 2018 van het voormalige stationsgebouw.
Reinard in een reactie: "Het station was in mijn jeugdjaren een fantastische plaats om op te groeien. Dit zeker met de vele ruimte er omheen. Mijn ouders hadden een grote tuin met allerlei groenten, zoals aardappelen, bessen enzovoort. Ik kan mij nog goed herinneren dat het gras met een zeis gemaaid moest worden. Ook weet ik nog goed dat hij als leraar vaak een kip of een konijn mee naar huis kreeg, die werden aangeboden door leerlingen afkomstig van de boer. In de tuin liep een smalle sloot met een grote tak van een boom, die net over het water hing. Daar hebben wij veel speelplezier met en aan beleefd. Ook op de zolder van het stationsgebouw kon je mooi spelen, want het luik kon je dicht doen en door het mooie, ronde raam kon je over de gehele straat of laan kijken. En natuurlijk de spoorwagons, die bij het station stonden, waren helemaal fantastisch om op te klimmen. Kortom, er was ruimte genoeg zodat je je niet hoefde te vervelen. Het station zal altijd een speciale plek in ons hart blijven behouden." Aangevuld door Christine: "Ik denk dat mijn hobby voor modeltreinen waarschijnlijk is gegroeid door de mooie herinneringen aan het stationsgebouw hier in Groenlo."
En de huidige bewoners Ronald Wopereis en Angela Roerdink: "Dankzij de spontane ontmoeting met Reinard en Christine Pollmann, kunnen wij weer een mooi hoofdstuk toevoegen aan de geschiedenis van het stationsgebouw."
