De Torenwachter: de laatste autochtone rookgebieden gaan nu ook in rook op
Dat is me toch wat met dat roken, beste Grollenaren, of eigenlijk moet ik zeggen: met dat niet roken. Het begon jaren terug als een soort oorlog; een oorlogsverklaring eigenlijk waarbij de vijand (de roker) werd verdrongen uit veel van zijn bastions. Dat waren vooral donkerbruine kroegen waar je gezellig kon paffen en als je door al die rook niemand meer zag maar alleen nog maar hoorde, werd het tijd om naar huis te gaan. Een klok was daar dus niet nodig; dat scheelde weer een slok op een borrel voor de toch al geplaagde kasteleins. Dat rookverbod destijds leidde tot een kleine volksopstand, een kleine want veel mensen die 'gezond' dachten waren er al mee gestopt. Maar je had nog altijd diehards die het volhielden, totdat ik afgelopen week zag dat zelfs hun laatste autochtone rookgebieden eraan gaan. Bij de s.v. Grol mag er helemaal niet meer gerookt worden, nog wel gevoetbald geloof ik maar dat zal ook een kwestie van tijd zijn want sport is niet goed. Dat hoor ik deskundigen zeggen, ik drijf daar niet de spo(r)t mee.
Ik heb nog de tijd gekend dat je tijdens de wedstrijd rookte. De meeste spelers trapten hun sigaret uit als ze het veld opkwamen. Dan kon je ook meteen zien of er goede noppen onder de zolen zaten. Soms had iemand een sigaar aan, die hield-ie in de mond want weggooien was toch wel het verkwanselen van een kleine investering. Ik heb in mijn uiterst schamele voetballoopbaan zelfs meegemaakt dat iemand een pijp rookte tijdens de match. Daar kwam een bal tegenaan, hands en in het strafschopgebied was dat een penalty. Dat wisten we toen al. Maar de roker zei dat er geen sprake was van 'hands' maar van een 'pijp'. De scheidsrechter, die net met zijn eerste optreden bezig was na een spoedcursus van 1,5 uur, kwam er niet echt lekker uit. Naar goed Nederlands gebruik werd dat dus een rechtszaak. Ik geloof dat die zaak binnenkort dient voor het Europese Hof. Dat heeft overigens geen gevolgen voor de uitslag zelf: ik nam de penalty destijds maar miste. Dat doen grote talenten wel meer.
Maar nu dus een totaal rookverbod bij de s.v. Grol; een mooie opsteker, voor de niet-roker dan.
En dan zag ik in een krant dat het ook verboden wordt om op terrassen te roken. Dat was nog een laatste mogelijkheid om daar heerlijk te dampen. Maar nu hebben die andere gasten er last van; de gasten die roken blijkbaar niet.
Ik had het bericht nauwelijks gelezen toen ik werd gebeld: een plaatselijke uitbater met een dijk van een terras. Als ik maar niet dacht dat ik dadelijk op zijn terras nog kon roken, geen denken meer aan. Hij had een heel goed lopend terras en het moest ook een terras blijven waar de mensen naar toe stroomden en niet dat ze wegstroomden. Dat zei hij, 'wegstromen', een mooi modern woord en dat houd ik erin. Ik zei dat ik helemaal niet van plan was op zijn terras te gaan zitten. Wat dat betreft kon hij op het dak gaan zitten, zei ik nog, wat ik wel een aardige woordspeling vond, maar hij blijkbaar niet want hij bleef wat vraag grommen.
Ik riep dat zijn terras in gevaar was en alle terrassen trouwens. Ik zei dat het nog maar even zou duren voordat ze ook het drinken op terrassen zouden verbieden omdat mensen die dat niet kunnen betalen daar aanstoot aan nemen.
Er breken nog woelige tijden aan, beste Grollenaren.
Torenwachter