Nicole Huisman debutante 'in de tonne'
'Toen ik de mensen al hoorde lachen bij de eerste grap, toen dacht ik 'ja', en was ik er doorheen'
Door Henri Walterbos
GROENLO - Al decennialang gaat Nicole Huisman (50) met echtgenoot Peter en vrienden naar Pronkzittingen toe, viert ze 'volle pulle' carnaval. En als echte Grolse werd ze al tijdens het verwekken genetisch behept met het Grolse carnavalsvirus. Vader Bertus Roerdink is namelijk al sinds mensenheugenis een van de vertrouwde gezichten van Hofkapel De Knolle en het Buutorkest. Maar, dat ze ooit zelf 'in de tonne' zou staan, dat had ze niet gedacht en ook nooit van gedroomd. Het kwam min of meer bij toeval op haar pad, al was ze wel zelf de aanstichtster. Een reconstructie.
Kermis 2018
"Met de kermis in 2018 is het allemaal begonnen. In onze carnavalsgroep Virus hadden we het er onder een biertje over dat we het anders gingen doen met carnaval. Nieuwe impulsen. Dat moest een eigen huiskamerbuutavond worden, zoals al op meerdere plekken in Groenlo gebeurt. Tja, en als ik dan wat gedronken heb, dan denk ik dat ik alles kan," lacht ze hartelijk. Echtgenoot Peter lacht eveneens en knikt ondertussen instemmend. "Er werd al direct gezegd 'dan kun jij mooi een buut doen.' 'Tuurlijk doe ik dat,' zei ik. Een maand later kreeg ik een app of ik al begonnen was. Ja, dan wordt het serieus en vroeg ik me af 'hoe doe ik zoiets?'. Een maand van tevoren moest ik nog beginnen. Ik wilde graag een typetje doen, een Arubaanse vrouw. Niet om Arubanen te kakken te zetten. Helemaal niet zelfs, maar juist andersom. Hoe kijken Arubanen tegen Nederlanders aan? Eigenlijk zijn Grolsen hetzelfde als Arubanen. Het is hier alleen wat kouder. Daar ben ik op gaan voortborduren."
Dat Nicole op het bewuste typetje kwam berust niet geheel op toeval. Nicole en Peter woonden en werkten 6 jaar lang op het tropische eiland, en de naam van haar typetje is een echt persoon; Glenda Tromp. "Dat is mijn oud-collega. Ik heb haar een bericht gestuurd, zaken uitgelegd. Ook dat ik haar naam gebruikte. Later heb ik haar via Facetime gesproken. 'Oh leuk Nicole. Ik word beroemd," vertelt Nicole met haar inmiddels bekende Arubaanse tongval. "Zij gaf mij de zegen en toen ben ik het gaan doen."
Buut
Haar startpunt werd moppen.nl. "Daar staan alleen maar slechte moppen op, dus dan moet je zelf wat gaan bedenken. Zelf vind ik het altijd leuk om namen te noemen in buuts omdat ik dan beeld heb. Dan snap ik de grap ook beter. Toen ben ik maar aan het schrijven gegaan, maar de moppen werden te langdradig vanwege de te lange opbouw. Voor een echte buut is dat niets. Peter vond het helemaal geweldig. De kinderen wisten van niets. Die zagen me 's avonds binnenkomen en dachten 'oh God!'." Zenuwachtig was ze niet. "Ik vond het wel spannend maar maakte me niet naar, want ik dacht, 'och, eigen mensen en in een huiskamer. Wat kan me gebeuren?"
HBS
Een stukje van haar buut kwam bij Chiara Monasso van de HBS, de Hogere Buut School, terecht. "Zij nodigde mij toen uit te komen. Na twee keer te zijn geweest vroegen ze of ik de buut wilde doen die ik gedaan had bij Virus. Ik rekende er eigenlijk op dat ze zouden zeggen 'nee, dit is niks. Nooit meer weer doen.'" Maar het liep anders. Nicole werd gevraagd op te treden op de bekende BOF-zitting, de kraamkamer van de Knunnekes buutavonden. "Ook daar dacht ik 'ach wat kan me gebeuren. Ik doe mijn best en als ik dan een keer afga, prima.' Bij Virus was de buut een succes, maar ja, dat zijn allemaal vrienden. Die lachen vanzelf wel,' zo dacht ik. Na de eerste grap begonnen er al een paar van de HBS te lachen en dacht ik direct 'sooh', maar ook 'dat is sociaal wenselijk gedrag,'" lacht ze weer. Ze besloot de BOFzitting te gaan doen, niet bevroedend dat het succes aldaar de vervolgvraag opleverde of ze ook 'in de tonne' wilde gaan staan. Daar moest ze toch over nadenken, al duurde het niet lang. "Als je donderdagavond al afgaat, ja, dan moet je nog vijf keer, maar ja, ik had ook al een optreden verzorgd bij het jubileum van de Wereldwinkel. Dat ging ook best wel goed." Om die reden ging ze het doen, paste de tekst met behulp van Joost Frank en Chiara Monasso aan, en ook hier werd ze van alle kanten bejubeld. Alle vier de pronkzittingen. Nog twee keer mag ze haar kunstje opvoeren. "Ik vind het zo ontzettend leuk," vertelt ze vlak na afloop van haar debuut op de donderdagavond. "Toen ik de mensen al hoorde lachen bij de eerste grap, toen dacht ik 'ja', en was ik er doorheen. Het leuke van de buutavonden deze keer is ook dat we met drie generaties op het podium staan. Mijn vader in De Knolle en zoon Sam in Shuffle." Of ze ook volgend jaar weer 'de tonne' in wil, hierin is ze helder. "Ik heb al wel iets in gedachten, maar eerst dit maar afronden," lacht ze. Het smaakt haar naar meer. En zo ook het publiek.
