Hoe gaat het met u?
aflevering 4
Voor veel actieve ouderen is het afzien deze dagen. Hoe komen mensen de dagen door? Kunnen ze hun draai vinden, piekeren ze veel of berusten ze in hun situatie? Kortom, hoe gaat het met hen? Correspondent Theo Huijskes sprak met een aantal Groenlose ouderen.
Herman Aagten & Diny Olyslager-Brockötter
Door Theo Huijskes
GROENLO - Tijdens de thans heersende coronacrisis, die de gehele Nederlandse samenleving raakt, gaat de aandacht met name uit naar de oudere medemens onder ons. Als gevolg van de soms vergaande, desalniettemin noodzakelijke maatregelen, zijn het derhalve ook de ouderen die dreigen te vereenzamen. Tegelijkertijd is het dezelfde doelgroep, die zich zorgen maakt over hoe het nu allemaal verder moet. Dit met het gevolg dat het aantal kwetsbare ouderen alleen maar verder toeneemt. Daarbij komt dat een en ander ook nog eens op het bordje komt van vooral de ouderen, die de sociale contacten met hun naaste familieleden, vrienden en anderen stevig omarmen, beter gezegd ervaren als hun belangrijkste houvast in de laatste periode van hun leven. Kortom, het zijn geen gemakkelijke tijden voor hen, die iedere dag strijden tegen eenzaamheid.
Mijn Diny voelt zich in De Molenberg helemaal thuis
Een gesprek met Herman Aagten (84) in zijn woning aan de Borculoseweg in Groenlo wordt een aantal malen onderbroken door tranen, maar gaat ook gepaard met zo nu en dan een spontane lach. Met een tevreden gevoel, maar tegelijkertijd met een lading aan verdriet praat Herman honderduit over ‘zijn’ Diny (81), die dementerende is en daarom sedert 1 oktober 2019 verblijft in woonzorgcentrum De Molenberg. “Tot voor kort kon ik haar nog dagelijks bezoeken, maar momenteel hebben wij alleen contact via de telefoon. Een mooi alternatief, maar ik mis nu wel het persoonlijke aspect, de lach van Diny en het elkaar kunnen knuffelen. Let wel, ik ben blij dat Diny zich in De Molenberg helemaal thuis voelt, maar op deze manier mis ik haar dagelijks en zij mist mij. Vergeet niet dat ik aan Diny een altijd positieve, hartelijke en vooral vrolijke vrouw had en dat nog steeds heb. Een centraal persoon binnen ons gezin en iemand die altijd middenin de Groenlose samenleving stond.” Pratende over zijn gezin met drie kinderen (Rudi, Walter en Carola) en over zijn zeven kleinkinderen, komen de tranen opnieuw omdat hij dan niet om kleindochter Sjoukje heen kan. De dochter van zijn eigen Carola en schoonzoon Rik Steentjes overleed in maart 2018 op 14-jarige leeftijd. Kijkende naar het schilderij in de woonkamer, door Sjoukje op 12-jarige leeftijd voor hem gemaakt, komt Herman nog steeds woorden tekort om dit grote gemis in woorden uit te drukken. “Weet je dat ik, mede door al dat verdriet, blij en gelukkig ben dat ik lid mag zijn van de mannenzangvereniging Inter Nos. Voor mij helaas niet tijdens de huidige crisis, maar normaliter een enorme afleiding. Zingen in dat koor zorgt voor een bijzonder aangename onderbreking van de dagelijkse sleur van het leven en geeft mij dientengevolge veel voldoening. Samen met Diny hoop ik gezond te blijven, want in 2021 ben ik 40 jaar lid van Inter Nos en zijn wij in september samen 60 jaar getrouwd.”
Ik mis mijn twee wekelijkse sportuitjes
In juli aanstaande hoopt zij 92 jaar te worden, maar aan de Bernard van Galenstraat woont zij nog altijd geheel zelfstandig en voert daar ook nog een eigen huishouding. "En daar wil ik voorlopig nog geen enkele verandering in aanbrengen. Op deze wijze is het leven nog veel te mooi om daarvan af te wijken", aldus Diny Olyslager-Brockötter, getrouwd met Jan Olyslager en inmiddels al 39 jaar weduwe. Als moeder van Maja en Robert, oma van twee kleinkinderen en overgrootmoeder van één achterkleinkind, doet Diny ook tijdens de huidige coronacrisis nog alle voorhanden zijnde werkzaamheden, waaronder het boodschappen doen, het huis schoonmaken en het op orde brengen van de tuin. "De crisis, waarmee de gehele samenleving wordt geconfronteerd, zal diepe sporen nalaten. Maar wat het leven op dit moment betreft, heb ik geen enkele reden om te klagen. Misschien egoïstisch geredeneerd, maar wat ik nu het meeste mis, zijn mijn twee wekelijkse sportuitjes, te weten de gymbijeenkomst op de dinsdagmorgen in het zwembad van Marveld Recreatie en een soortgelijke bijeenkomst op de donderdagmorgen in SCC De Mattelier. Deze vormen van sport beoefen ik inmiddels al 30 jaar onder de paraplu van de MBvO (Meer Bewegen voor Ouderen, ThH). De sport en dat met name het voetbal heeft een groot deel van mijn leven beheerst. Naast zoon Robert, die veel met voetbal heeft, ben ik ook de dochter van 'Ome Toon', in het verre verleden een populair jeugdleider bij Grol, en daarnaast hebben niet alleen mijn man Jan, maar ook zijn broers Bennie (Puckie) en Herman Olyslager bij Grol gevoetbald", aldus Diny, die zich nooit verveelt omdat zij ook graag leest en puzzelt en tenslotte de lezers van deze krant zeker in deze bizarre crisisperiode aanmoedigt om gezond te blijven.
Volgende week in deze rubriek: Nol Link en Jan Maarse.
