Ben Bonenkamp, de enthousiaste depothouder van Stadsmuseum Groenlo
GROENLO - Dat het Stadsmuseum Groenlo onder het alles zeggende motto ‘Zo vaste as Grolle!’ niet alleen plaatselijk, maar ook regionaal, landelijk en zelfs internationaal grote bekendheid geniet, is te danken aan de vele, enthousiaste vrijwilligers, die het in de Mattelierstraat gehuisveste museum op handen dragen. Iemand die in het verlengde hiervan mag worden aangemerkt als een voorbeeld-vrijwilliger, is geboren en getogen Grollenaar Ben Bonenkamp. De als ambassadeur van het museum te boek staande Bonenkamp was in het recente verleden niet alleen decennia achtereen bestuurslid, ook anno 2020 verricht hij als depothouder, en dat eveneens al vele jaren achtereen, verdienstelijk vrijwilligerswerk.
Door Theo Huijskes
Dat wij dezelfde Bonenkamp in het museum ontmoeten in gezelschap van huismeester Arie Bragt, heeft te maken met het feit dat beiden bij het verzamelen, opslaan, inbinden en dergelijke van allerlei voorwerpen, geschriften en foto’s uit het rijke historische bestaan van het vestingstadje Groll altijd met elkaar samenwerken in een aparte, afgesloten ruimte. Een soort magazijn, dat alleen bij uitzondering door een buitenstaander mag worden betreden. Een imposante gewaarwording, tevens een bevestiging van het rijke, tevens interessante verleden van Groenlo met centraal daarbij de rol van het stadje tijdens de 80-jarige oorlog.
Van Canisius tot Marianum
Ben Bonenkamp werd op 15 september 1941 aan de Tramstraat in Groenlo geboren in een gezin met vier kinderen (drie jongens en een meisje). “Voor die tijd een klein gezin. Vader Jan en moeder Truus kregen dan ook vaak het verwijt dat zij voor te weinig kinderen hadden gezorgd. Mijn vader was van beroep timmerman bij onder andere de Grolse Steenfabriek, Bouwbedrijf Reukers en de gemeente Groenlo. Dankzij dat beroep verhuisden wij in 1950 naar een nieuwe woning aan de Nieuwe Groeneweg. Als kind zijnde werd mij de uitdaging aangeboden om naar de HBS te gaan, waarna er voor mij met het mogen volgen van de Kweekschool in Hengelo Overijssel een grote wens in vervulling ging. Om voor mijn ouders de kosten zoveel mogelijk te beperken, ging ik dagelijks op de fiets richting Hengelo om de studie aldaar na drie jaar af te ronden inclusief het behalen van de hoofdakte. Als docent heb ik van 1963 tot 1974 gewerkt aan de basisschool St. Canisius in Groenlo en vervolgens tot 2002 aan scholengemeenschap Marianum in Groenlo. Mijn favoriete vakken om te doceren waren en zijn tot de dag van vandaag handenarbeid en kunstgeschiedenis.”
In 1965 trouwde Ben Bonenkamp met Annie Esseling uit Meddo. “Samen zijn wij in eerste instantie gaan wonen aan de Montgomerystraat om vervolgens een koopwoning aan de Van Kinsbergenstraat te betrekken, alwaar wij nog steeds wonen. Het geluk kon niet op toen wij de ouders werden van zoon Rob en dochter Mirande”, aldus een vervolgens even stilvallende Bonenkamp. “Het is inmiddels zes jaar geleden dat zoon Rob op slechts 46-jarige leeftijd is overleden aan een ongeneeslijke ziekte. Een enorme klap en dat niet alleen voor ons, maar zeker ook voor onze schoondochter en hun drie kinderen (twee meisjes en een jongen), die gelukkig dicht in de buurt wonen. Ondanks die meevaller lijkt het gemis en daarmee het verdriet bij het ouder worden van Annie en mij alleen maar groter te worden. Dochter Mirande woont samen in Apeldoorn en is de gelukkige moeder van twee dochters.”
Van vrijwilligerswerk tot hobby’s
Het is derhalve niet zo verbazingwekkend dat de liefde voor kunstgeschiedenis bij Bonenkamp is uitgevloeid in de geschiedenis over Groenlo met daarbij met name de 80-jarige oorlog. “Maar er is natuurlijk meer, dat mijn interesse trekt”, zegt de man die als bestuurslid en docent kunstgeschiedenis zijn sporen heeft verdiend aan de Avondacademie Marianum en dat zowel vóór als na zijn pensioen. “Belangrijke hobby’s van mij zijn fietsen en het maken van foto’s en dat vooral van insecten, zoals vlinders, wespen en kevers. Daarnaast ben ik vrijwilliger ten behoeve van de Calixtusbasiliek. Heb daar vele rondleidingen mogen verzorgen, maar heb als gevolg van een versleten rug helaas een punt moeten zetten achter het beklimmen van de toren. Verder mag ik mij graag uitleven als ‘Voorlees-Opa Ben’ ten behoeve van de kinderen van Kinderdagverblijf ’t Rijckje.
'Grolse feesten
en
evenementen
hebben altijd
mijn aandacht
getrokken'
Ook kan ik nog niet zonder mijn vrijwillige inzet voor de Seniorenfietsclub Aalten-Bocholt, die normaliter in de zomer tweemaal per maand fietsroutes uitzet in Nederland en Duitsland, alsmede wandelroutes in de winter”, aldus de hondstrouwe Grollenaar, die niet onvermeld wil laten dat ook typische Grolse evenementen en feesten altijd zijn aandacht hebben getrokken. “Wanneer ik daarbij één hoogtepunt mag noemen, is dat ‘Groenlo 700 jaar stad’ in 1977, een enorme happening waaraan ik de nodige steentjes heb bijgedragen. Verder ben ik 25 jaar lang lid geweest van CV De Knunnekes, waarbij ik in 1968 aan de zijde van stadsprins Ferry Broshuis adjudant mocht zijn, heb daarnaast voor de club diverse decors en dergelijke ontworpen en heb zelfs met wijlen onderwijs-collega Frans Tank in de buuttonne gestaan.”