Jan Pasman is de vrijwilliger van de maand
Actief in zowel Beltrum als Voor-Beltrum
Door Theo Huijskes
BELTRUM - Niet alleen in het altijd op talrijke terreinen in beweging zijnde Beltrum, maar ook in het voorbeeldig, collectief samenwerkende Voor-Beltrum, waar hij ooit werd geboren, geniet hij grote bekendheid en dientengevolge veel waardering voor zijn vele werk ten behoeve van beide gemeenschappen. In april van dit jaar werd hij dan ook helemaal terecht verblijd met de enige juiste, daarbij passende vorm van waardering. In dit geval de Koninklijke Onderscheiding in de Orde van Oranje-Nassau. Deze keer in de rubriek ‘Vrijwilliger van de maand’ Jan Pasman, geboren op 21 september 1951 in Voor-Beltrum en reeds sedert 1992 woonachtig in hartje Beltrum.
De schrik slaat hem bijna om het hart wanneer uw verslaggever dezelfde Jan Pasman, vrijwilliger optima forma, vraagt om in deze krant geportretteerd te worden.
“Ik ben niet iemand die zo nodig op de voorgrond wil treden en al helemaal niet de persoon die staat te wachten om met zijn kop in de krant te kunnen komen”, aldus de bijna 69-jarige vrijgezel, die op de praatstoel gezeten in zijn eigen leef- en woonomgeving op het adres Meester Nelissenstraat 20-d in Beltrum vervolgens losbrandt over alle gemeenschaps- en andere activiteiten, en dat compleet met alle details zoals jaartallen en dergelijke, die hij heeft ontplooid en zich daar heden ten dage nog steeds met veel inzet en precisie voor inzet.
'Ik ben niet
iemand die
zo nodig op
de voorgrond
wil treden'
Altijd vrijgezel gebleven
“Ik ben geboren in een gezin met twee, eigenlijk vijf kinderen. Een zus van mij woont in het ouderlijk huis in Voor-Beltrum en daarnaast zijn een drietal zusjes van mij op zeer jonge leeftijd overleden. Naast een kleine boerderij werkte mijn vader bij de KTV in Eibergen”, vertelt Jan Pasman, die zelf na het volgen van diverse studies voornamelijk heeft gewerkt als boekhouder/administrateur. “Aan zowel mijn vader als mijn moeder heb ik veel te danken. In dit huis in Beltrum zijn wij in 1992 met ons drieën komen wonen. Samen een mooie tijd gehad totdat de momenten zich aandienden dat mijn vader overleed in 1997 en mijn moeder in 2004”, aldus zoon Jan, die vervolgens stilvalt wanneer hem de vraag wordt gesteld hoe het komt dat hij altijd vrijgezel is gebleven. “Ook zovele jaren later heb ik daar geen antwoord op. Niet dat ik nooit ‘op jacht’ ben geweest, maar het is eigenlijk gegaan zoals het gegaan is. Het is mij overkomen. Maar als vrijgezel heb ik mij altijd goed vermaakt en dat doe ik nog steeds. Ook nu ik niet meer onder de paraplu van mijn ouders leef, red ik mij alleen prima.”
Boegbeeld van Packlack
“Met het echte vrijwilligerswerk ben ik begonnen ten tijde dat ik nog een balletje probeerde te trappen bij de voetbalclub VIOS B. Naast het zijn van jeugd- en seniorenleider, alsmede wedstrijdsecretaris bij deze club, mag ik mijzelf een initiatiefnemer en voorvechter noemen van het fenomeen café- dan wel wildvoetbal. Een sportieve activiteit, die destijds onvoorstelbaar veel actieve en passieve belangstelling teweegbracht. Daarnaast mocht ik in 1975 aan de wieg staan van de destijds en nu nog steeds door vele Beltrummenaren als recalcitrante jongerenbeweging aangemerkte club Losse Flodders. Naast het in het leven roepen van een contactblad, hebben wij ons door de jaren heen beziggehouden met allerlei sporten en andere activiteiten. Losse Flodders, waarbij ik diverse bestuursfuncties heb doorlopen, stopte grotendeels in 2002 en bestaat momenteel alleen nog als wagenbouwgroep tijdens de jaarlijkse Beltrumse kermis”, aldus Pasman, die in 1982 ook actief van de partij was toen er een draagvlak gecreëerd moest worden voor de bouw van een sporthal in Beltrum.
“Daarbij heb ik een steentje bijgedragen aan de oprichting van Zaalvoetbal Packlack, een naam bestaande uit de eerste letter van de op dat moment zeven van de partij zijnde recreatieteams. Het zaalvoetbal, waar gemiddeld maar liefst zestien teams aan deelnemen, viert onder die naam nog steeds hoogtij. Van mijzelf mag ik zeggen dat ik niet alleen oprichter ben van Packlack, maar ook voorzitter, secretaris en wedstrijdleider ben geweest en dat ik thans vanaf 2014 de functie van penningmeester bekleed, daarbij tegelijkertijd wijzende naar een in zijn woonkamer hangende, tevens ingelijste oorkonde met daarop de alles zeggende tekst: ‘Boegbeeld van Packlack’.
Met dank aan familie en kameraden
Dat Jan Pasman in deze krant terecht is uitgeroepen tot ‘Vrijwilliger van de maand’, bewijst wel het feit dat hij nog veel meer heeft gedaan en nog steeds doet. Zoals het gegeven dat hij destijds gedurende vijf jaar deel uitmaakte van de organisatie van de wielerronde in Beltrum, van 2011 tot 2017 penningmeester is geweest van ‘Vrienden van Hassinkhof’, heeft gewerkt als coördinator van Kerkbalans, als organisator van het Zilveren Baltoernooi, alsmede als uitzetter van diverse sterritten voor zowel de kermis in Beltrum als de kermis in Voor-Beltrum. En niet te vergeten het zijn van redactielid, en dat reeds onafgebroken vanaf 2002, van het populaire magazine Halfweg Ni-js. Met ter afsluiting nog één reactie van Jan Pasman zelf: “Dit heb ik en kan ik nog steeds doen dankzij de geweldige steun van mijn ouders, zus en zwager en mijn geweldige kameradengroep!”