Cilia Stortelder tussen enkele leerlingen van 't Carillon. Foto: Eddy Konings

Cilia Stortelder tussen enkele leerlingen van 't Carillon. Foto: Eddy Konings

Cilia Stortelder stopt na 43 jaar onderwijs

‘Het waren mooie jaren’

GROENLO - De samenvoeging van de voormalige Watermolen en de Ni’je Veste Wheme tot ‘t Carillon was één van haar laatste huzarenstukjes. Cilia Stortelder (64), directeur van ‘t Carillon in Groenlo, stopt na ruim 43 jaar werkzaam te zijn geweest in het onderwijs. Cilia, woonachtig in Lichtenvoorde met echtgenoot Ton Verheijen en moeder van zoon Daan, komt nog steeds dagelijks met veel plezier naar Groenlo.

Oude Jozefschool
“In 1977 ben ik op de oude Jozefschool begonnen. Dat was een prachtig gebouw met veel sfeer. Daar heb ik twee jaar gewerkt. De school ging verhuizen naar een nieuw gebouw op de locatie van het huidige Carillon.” Cilia vertrok naar de Watermolen en heeft daar tot aan het samengaan met de locatie Wheme gewerkt. “Ik heb tussendoor ook nog met veel plezier op andere Deltascholen in Groenlo gewerkt.” Cilia startte in groep 3, maar deed door de jaren heen ervaring op in alle groepen. “Elke leeftijd heeft zijn charme. De jongsten hebben hun ontwapenende eerlijkheid en de prachtige vragen, zoals ‘juffrouw, wat is eigenlijk een engel?’ en ‘heb jij ook een moeder?’ Maar mijn hart ligt ook bij de bovenbouw. Dat is een ontzettend leuke doelgroep. Je kunt echt hele gesprekken voeren met de kinderen. Over allerlei verschillende onderwerpen. Ik heb in die groepen ook dingen uitgeprobeerd zoals het voeren van een debat, geweldig om te doen. Veel momenten daarvan blijven je bij. Zoals bij een discussie over dierenwelzijn toen een leerling als argument, om goed om te gaan met dieren, inbracht: ‘Nou,… een hond is ook maar een mens!’”.

De naam
‘t Carillon
blijft voor
altijd aan
Cilia
verbonden,
haar
echtgenoot
bedacht hem


Blijven leren
Zelf is ze ook altijd blijven leren. Ze is onder andere vakleerkracht tekenen én intern begeleider. “In de jaren ‘80 werd dat vak ontwikkeld en toen heb ik de opleiding gedaan. In 1997 startte ze met de managementopleiding en werd uiteindelijk directeur op de Watermolen. Een uitdagende functie, de hele school word je vakgebied. Samen met het hele team zorgen voor goed onderwijs, zodat de kinderen met een sterke basis hun verdere levenspad op kunnen gaan. De school moet een veilige plek zijn voor leerkrachten en leerlingen. Ik vind het ook belangrijk voor een school om naar buiten gericht te zijn. Bijvoorbeeld door gastdocenten uit het bedrijfsleven in school te halen of door mee te doen met de Slag om Grolle en de carnavalsoptocht. Het is zo jammer dat we nu, door corona, geen wisselwerking hebben met mensen buiten de school.” Cilia zit ook al jarenlang in het bestuur van het Technieklokaal. “Met dit initiatief zorgen we dat de leerlingen, middels speciale lessen, (meer) kennis opdoen van techniek en technologie. Zo zijn ze nog beter voorbereid op de toekomst.”

De naam
Het samengaan van twee scholen onder de nieuwe naam ‘t Carillon is prima verlopen, zo bevestigt Cilia. “Natuurlijk was het voor iedereen best een grote stap. Van twee teams er een maken, dat was de uitdaging. Gelukkig konden we na twee maanden al voorzichtig concluderen dat we echt een eenheid zijn geworden. Dat is fantastisch en een groot compliment voor alle leerkrachten, leerlingen én hun ouders.” De naam ‘t Carillon zal voor altijd aan Cilia verbonden zijn want haar echtgenoot bedacht de naam. “Het kiezen van de naam ging anoniem en het was een leuke verrassing dat zijn naam het geworden is. Voor de school is een eigen schoollied geschreven, samen met Bas Konings en beiaardier Wim Ruessink, dat de kinderen bij de opening gezongen hebben.”

Heftig
Cilia kijkt met veel plezier terug op haar carrière: “Het waren echt hele mooie jaren en ik heb ontzettend fijn samengewerkt met de collega’s en met de andere scholen in Groenlo. Ik hoop dat zij dat ook zo ervaren hebben. Mijn mooiste herinneringen? Och, dat zijn er zoveel. Het 25-jarig jubileum van de Watermolen was fantastisch, maar ook de aanpassingen aan ons gebouw in de Wheme. Maar toch vooral de fijne sfeer en blije gezichten op school. Ook vind ik het geweldig dat er een leerlingenraad is; de kinderen kunnen echt meepraten namens hun klas. Ze zijn betrokken bij hun eigen leren, dat is wel de winst van deze tijd.” Dieptepunten waren er uiteraard ook. Vooral het overlijden van collega’s, ouders en zelfs kinderen heeft Cilia als erg heftig ervaren. “Zoiets raakt de school in het hart en hakt er enorm in.”

Creatief
Dat het er eind december echt op zit, is nog lastig te bevatten. “Het is heel onwerkelijk. Op 11 december is er een afscheid en dan heb ik straks een hele lange kerstvakantie… Gelukkig heb veel hobby’s, ik houd van schilderen en beeldhouwen en heb nog heel veel plannen. Zo is er het idee om, samen met Ton, op de fiets naar Frankrijk te gaan op familiebezoek. Ik ga de contacten met de kinderen en de collega’s wel erg missen, dat weet ik zeker. Die persoonlijke contacten en al die mooie ontwikkelingen in het onderwijs. Dat zal best even lastig zijn. Maar het papierwerk ga ik in elk geval niet missen!”, lacht Cilia.

Cilia wordt opgevolgd door Marjolein Wiegman en Marie-José Koster die samen vier Deltascholen (Carillon, Ludgerus, Willibrordus en Ni’je Veste) gaan aansturen.