Afbeelding
Foto:

Maximaal

Algemeen

Maximaal

We hebben het in Oost Gelre niet gemakkelijk. Relatief dan, relatief. Allemaal wegwerkzaamheden en omleidingen tegelijkertijd. Meer gele tijdelijke borden dan bomen. Bij wijze van spreken dan, bij wijze van spreken. Ik heb in de file in een verkeersinfarct(je) gestaan in Lievelde en over een zandweg gereden om Lichtenvoorde in te komen.
We hebben het ook niet makkelijk omdat onze gemeentelijke overheid de coronaregels blijkbaar nog strenger toepast dan andere gemeenten in de omgeving. Terwijl dat zeker na afgelopen weekend toch niet nodig is. In die andere evenementengemeente, Zandvoort, ging de Formule 1 gewoon door.

Het was een van de mooiste weekenden van de afgelopen anderhalf jaar. Max Verstappen maakte het thuispubliek uitzinnig en concurrent Lewis Hamilton nederig. Valterri Bottas droeg bij aan de feestvreugde door het punt voor de snelste ronde van Hamilton even af te pakken.
Het was mooi weer in de badplaats en er viel ook ontzettend veel te lachen. Heerlijke beelden van massa’s schuifelende mensen op weg naar hun veilige en geplaceerde zones.
Beelden van tribunes vol met juichende en mondkapjesloze liefhebbers, afgewisseld door beelden van coureurs, monteurs en verslaggevers die met twee of drie man, meters uit elkaar, mét mondkapjes gesprekken voerden.

Ik heb er echt van genoten, zittend op een gezellig terras in Oost Gelre. Veilig, zonder gevaarlijke troubadour die ‘The virus is blowing in the wind’ zong op een klein podium; alleen een veilige tv zonder geluid in het café.
Het hoogtepunt was toch wel de reactie van kabinetscabaretier Hugo de Jonge op de beelden van de Zandvoortse mensenmassa’s op vrijdag: ‘De praktijk schuurt met wat de regels zijn’.
Ik begrijp ook wel dat hij niet harder kon optreden. Internationale uitstraling van het evenement, poenige prins die erachter zit, geen steun van Rutte (waar is die eigenlijk, boeken over leiderschap aan het lezen?).
Ik zou zeggen, beste lezers, laten wij ook in de praktijk gaan schuren met wat de regels zijn. Pak je gitaar of je trekzak en ga op straat, buiten het officiële terras, muziek maken. En als de BOA komt, vraag je gewoon of hij een ABBA-duetje mee wil zingen: ‘Don’t shut me down’. Hoe treffend.

Zo zat ik, drinkend met maten, buiten de doos te denken op dat veilige zomeravondterras (maar neem een jas mee, beste lezers, want het koelt sneller af dan je denkt).
Op weg naar huis kwam ik nog een marsmannetje tegen. Ik legde hem (het?) uit wat het verschil was tussen Zandvoort en Oost Gelre. Hij snapte er niks van. Ik had graag nog even met hem wat uitgebreider van gedachten gewisseld, maar hij moest terug. Het zou een lange reis voor hem worden, vanwege omleidingen. En inderdaad zag ik een groot geel bord aan de nachtelijke hemel: ‘Mars, volg route Venus’.
Ik viel in slaap met de wetenschap dat ik in één weekend twee dingen had gezien die geen normaal mens zou geloven.