Altijd maar blijven opletten
Niks is fijner dan af en toe de boel de boel laten, beste Grollenaren. Altijd moet je maar opletten, scherp zijn, op je qui vive, alles in de smiezen houden en zeggen dat deze jonge niks ontgaat. Als je dat steeds hoort, begin je toch te snakken naar onoplettendheid, indutten, wegdromen. Loat ze ’t moar oetzeuken! Precies. Maar de ellende is nu juist dat je toch eigenlijk niet ontkomt aan voortdurende waakzaamheid.
Ik moest daaraan denken toen ik vorige week las dat de gemeente Oost Gelre voor dit jaar stopt met de procedures voor aanleg van windmolenvelden, windturbines of hoe je ze ook wilt noemen. Van die tot aan de hemel reikende sombere staketsels in een ooit zo wonderschone Achterhoek. De beslissing van Oost Gelre is wel duidelijk: er zijn nu te veel protesten, er worden ineens stukken grond aangekocht waarop die energiereuzen moeten komen en dan krijg je vervolgens een heleboel heisa in de tent. Een afkoelingsperiode is dan nodig, zou je kunnen zeggen.
Maar het gekke is eigenlijk dat we jaren geleden al hadden kunnen verwachten dat het uit de klauw zou lopen met al die energiebesparende plannen. Maar toen hebben we niet goed opgelet. Ja, daar heb je het weer.
Inmiddels alweer lang geleden zijn ze hier begonnen met de plannen voor energie-neutrale ontwikkelingen, in gewoon Nederlands: we produceren evenveel energie als we verbruiken. Zoiets, de deskundigen zeggen het mooier, maar niet duidelijker. Dergelijke plannen hebben vaak een lange voorgeschiedenis. Je leest dan wat over de energieproblematiek in het algemeen, en dat ook Oost Gelre daar op zijn eigen slimme en tevens aansprekende wijze op bijna tomeloze manier mee aan de slag gaat. Vervolgens laten ze ook nog een heel batterij deskundigen aan het woord om de zaak ‘volledig’ helder te krijgen waardoor het dus nog onduidelijker wordt. Al die voor de gewone man onbegrijpelijke problemen losten we dan op met de simpele vraag: wat hef Grol 1 zondag emaakt?
Maar het beroerde is nu dat dergelijke plannen, hoe vaag en onbegrijpelijk ook, voortschrijden. En op een dag worden die theoretische, wazige en abstracte modellen werkelijkheid en doemen ineens de enorme windmolens op en de zonneparken en wordt het plots ‘loeiend’ ongezellig. Dan wordt het allemaal glashelder en is de vraag wat Grol 1 hef emaakt ineens toch even wat minder belangrijk.
Dat gaat met andere doelstellingen en plannen ook vaak zo. Ik las een dezer dagen over de plannen voor de Noordtak, de noordelijke aftak van de Betuwespoorlijn die een deel van de Achterhoek zal doorkruisen. Dat is ook zo’n onderwerp dat al jaren hangt totdat plots de theoretisch doelen werkelijkheid dreigen te worden. Dan staan de mensen ineens op de achterste benen. Ik ben overigens bang dat dit plan op de duur ook nog kans van slagen heeft omdat die dan door een vrij dunbevolkt gebied spoort.
Het doet me ook denken aan de plannen van de provincie tot kap van de prachtige bomen langs de traverse Zutphen - Winterswijk. Enkele jaren geleden alweer. De provincie had hier geloof ik een beleidsplan voor ontwikkeld dat naar goed gebruik niemand kende. Van de provincie hoor je toch nooit wat, laat ze maar daar in dat verre Arnhem. Dat bleef zo tot het moment dat de zaag in de bomen dreigde te worden gezet. Acties waren het gevolg en met enig succes meen ik. Dit zal nog wel in het geheugen zitten.
Ik begon dit stukje met te zeggen dat het wel fijn is om niet altijd maar waakzaam te moeten zijn, steeds maar moeten opletten.
Maar het is helaas wel nodig.
Torenwachter