Feesten maar!
Ik vind het echt een bijna te fantastisch idee van de gemeente Oost Gelre, beste Grollenaren. Nee, eerlijk is eerlijk; met deze actie hebben ze de vogel d’r volledig afgeschoten. Je kunt misschien weleens wat onaardige opmerkingen maken over de gemeente omdat ze de ozb-waarde van je huis te laag hebben ingeschat, zodat je geen goede sier kunt maken tegenover je deftige relaties dat je in een half paleis woont. Dat die lui dan zeggen: laat eens zien waar je enorme huis voor is getaxeerd en dat je dan met een beneden-alle -peil- waarde moet komen aanzetten, want dat is je krot waard.
Big shame, precies!
Nee, niks dan lof voor de gemeente. Ik was onlangs jarig en dat is in coronatijd best een duffe bedoening. Geen hond mag d’r in en ’s avonds moeten ze er op tijd uit. Als ze er eerst niet in mogen hoeven ze er natuurlijk ook niet op tijd uit, Torenwachter! Dat is waar, even een zwak puntje van mij.
Ik stond op mijn verjaardag ‘s morgens om zeven uur al naar buiten te koekeloeren want binnen mag geen hond zitten. En toen gebeurde er toch een klein wonder. Er kwam een lawaaimachine van ongekende omvang aanzetten, omgeven door een enorme karavaan van de gemeente Oost Gelre; tientallen immense voertuigen en ik hoorde muziek. Ineens zag ik de leden van de Muziekvereniging Groenlo in volledige verpakking vrolijk voorbijmarcheren en ze speelden als dolle honden. Ik dacht al dat ze niet eens meer bestonden. En plots doken er ook andere corpsen op zoals de harmonie St. Willibrord uit Lievelde en de Fanfare uit Vragender. Voor ik goed en wel van de schrik bekomen was, kwam daar het college van burgemeester en wethouders breed zwaaiend aanstiefelen, zij het op gepaste afstand van elkaar, dat dan weer wel! Ze riepen meteen: die muzikanten dat zijn opnames; die komen niet echt voorbij maar wel bij je binnen. Ze begonnen zichzelf te prijzen. Wij schieten als college steeds vaker in de roos. Ons nieuwe motto is dan ook: ‘heel vaak raak’. Is ie goed of niet dan, riepen ze en ze begonnen te schuddebuiken van het lachen, terwijl ze met tamboerijnen, toeters en trekharmonica’s de boel behoorlijk op stelten gingen zetten.
Geef toe, dat had je niet verwacht. Wij kiezen voor een totaal andere corona-aanpak. Corona d’r uit en wij d’r in. Wij denken altijd slimme dingen uit en onlangs kreeg een van ons het idee - nee wij noemen geen naam want wij hadden het allemaal kunnen bedenken - een van ons kreeg het idee voor een felicitatiekaravaan.
Wat is er nu nog mooier dan op je verjaardag in feite door de hele gemeenschap te worden gefeliciteerd, compleet met muziekkorpsen, fantasiekroegen en lollige Grollenaren die via de digitale snelweg je straat in marcheren. En dat leuk aangevuld met ons college en een enkel raadslid of een commissielid. Er is zoveel mogelijk!
Kijk, nu zijn er we er zelf nog bij, maar vanaf morgen gaan wij ook digitaal, je ziet ons aankomen maar we zitten gewoon thuis met een biertje (buiten werktijd) of laten de hond uit.
Elke dag feliciteren wij de jarige inwoners. Dat moet toch een enorme zegen zijn. Er is al interesse van de landelijke media; onze gemeentelijke marketingstrategie begint wortel te schieten. Het duurt niet lang of je ziet ons Op 1, bij die onvermijdelijke Jinek enzovoort. Onze felicitatiekaravaan raast door!
En ineens was het hele spul weer verdwenen.
Ik stond weer alleen voor het raam; nog een jaar wachten dacht ik, dan komen ze weer langs.
Torenwachter