Inspiratiepunt
Laat ik nou de laatste tijd helemaal niet gedacht hebben aan vakantie, beste Grollenaren. Maar ineens werd ik er afgelopen weekend nadrukkelijk mee geconfronteerd. Op de Markt zaten hordes mensen die, naar het zich zo liet aanzien, allemaal vakantie vierden. Het zag er niet naar uit dat er ook maar één bij zat die zenuwachtig op zoek was naar het aanhalen van zakelijke relaties, een hypotheek wilde afsluiten of een andere de pret remmende bezigheid wilde beoefenen. Nee, veel verder dan de besognes van De Graafschap en zijn supporters ging het gelukkig niet.
Dat viel me op en wat me ook opviel, was dat er allemaal gezinnen zaten. Ze zaten heel dicht bij elkaar op het terras en dat mag alleen als je een gezin vormt. Dus waren het gezinnen. Ze liepen zelfs naadloos in elkaar over. Eensgezind. Toen ik besefte dat het vakantie was, schrok ik toch wel even. Zouden ze bij de VVV wel weten dat er hier al duizenden vakantievierders rondlopen en dat het ook nog allemaal gezinnen zijn? De VV heeft een flinke tijd dicht gezeten, op slot. En als je dan ineens de deuren opent en je ziet allemaal gezinnen staan, dan moet je wat verzinnen nietwaar.
Ik was het ook al bijna weer vergeten, maar ineens stond het me weer helder voor de geest: de VVV is verbouwd (het pand dan) en het is nu een ‘Inspiratiepunt’ geworden. Dat is even andere koek dan de wat melige ‘Vereniging Voor Vreemdelingenverkeer’. Ik weet eigenlijk al niet eens precies meer of ik me daar al eerder gedachten over heb gemaakt, maar het zal vast wel (niet).
Maar toch zit ik een beetje met dat woord ’Inspiratiepunt’. Zou het zo zijn dat je dat in een moderne tekstzetting moet zien, meer in de vorm van een digitaal adres? Inspiratiepunt.nl. Zou dat zo zijn dan moet het eigenlijk ‘inspiratie.’ zijn met daarachter nl.
Van die punt (.) kun je een heel gedoe krijgen, een punthoofd precies. En waar ik, zittend op die mooie, prachtige, uitnodigende en verleidelijke Markt bang voor was, dat gebeurde ook. Direct naast me, we vormden samen nog net geen gezin, zat een echtpaar waarvan de man de dominante was, de baas, de betweter en beslisser. Vraag me niet waarom ik dat meteen zag, maar ik zag het goed. Het was een vreemdeling (anders had ik hem wel gekend) die zei op een vraag van zijn vrouw dat hij niet naar het Inspiratiepunt wilde maar naar de VVV. Ja, dat zijn van die vervelende lui, die hebben eindelijk eens vakantie en hebben in het dagelijkse leven een baan die naar hun gevoel eigenlijk ver beneden hun enorme hoeveelheid talenten ligt. Maar ze kunnen daar in het gewone leven niks mee. Maar nu is er een moment waarop ze zich wel kunnen profileren en alles laten zien wat ze kennen en kunnen. Alles moet uit de kast. Dat deed die vervelende vent ook. Nee, hij vond dat de VVV gewoon de VVV moest heten. Welke infantiel heeft dat hier- hoe heet dit gat ook alweer? - welke infantiel heeft dat Inspiratiepunt bedacht? ’Gat’ ik stond op springen, een handgemeen lag in het verschiet.
Weet je wat erg is, begon hij tegen zijn vrouw te schreeuwen - hoewel die niet doof was - weet je wat erg is? Dat die aftandse instellingen zo nodig een grote broek willen aantrekken. Inspiratiepunt, ik wil een informatiepunt!
Hij marcheerde met opgeheven hoofd richting de (voormalige) VVV om zijn punt te maken.
Dat zal een mooie inspirerende dialoog zijn geworden.
Het wordt een gloeiendhete zomer.
Torenwachter