Antoon Reijerink met echtgenote Lenie in hun woning aan de Boerijendijk. Foto: Theo Huijskes

Antoon Reijerink met echtgenote Lenie in hun woning aan de Boerijendijk. Foto: Theo Huijskes

Grondleggers van Reijerink Pluimvee geven inkijkje in hun leven

Voor de rubriek ‘Hoe gaat het met u?’ was correspondent Theo Huijskes in de afgelopen week op bezoek bij het echtpaar Antoon (80) en Lenie (75) Reijerink-Orriëns, woonachtig op het adres Boerijendijk 7/A in Zwolle bij Groenlo.

ZWOLLE - Het echtpaar Reijerink-Orriëns, waarvan Antoon op 16 april 1941 geboren is aan de Boerijendijk (voorheen Zwolseweg) in Zwolle en Lenie op 12 september 1945 aan de Broekdijk in Rietmolen, hadden met elkaar een eerste, serieuze kennismaking in 1962 en dat op de voorjaarskermis in Eibergen.

“Ik was nog 17 jaar, terwijl Antoon net de leeftijd van 21 jaar was gepasseerd. Wij hadden elkaar al eerder gezien”, vertelt Lenie met een brede lach op haar gezicht. “Vanuit onze beider woonoorden gezien was het de meest centrale plek, waar wij elkaar diep in de ogen keken. Zes jaar later, in 1968, zijn we getrouwd. We kregen twee kinderen, onze dochters Carin en Ingrid, die met hun partners ons maar liefst negen kleinkinderen hebben geschonken. Carin vier en Ingrid vijf”, aldus Lenie, die daarbij wijst naar een prachtige foto in de woonkamer, waarop het negental staat afgebeeld.

Ingrijpende gebeurtenissen in gezinsverband
Maar ondanks dit rijke bezit, heeft het gezin Reijerink door de jaren heen te maken gekregen met ingrijpende gebeurtenissen. Zo was er het plotselinge overlijden als gevolg van een tragisch ongeval van de partner van dochter Ingrid, slechts twee maanden na de geboorte van hun vierde kindje. Een gebeuren dat een eigenlijk niet te dragen wissel heeft getrokken op het betreffende jonge gezin en op de gehele familie Reijerink met opa Antoon en oma Lenie aan het hoofd. Een tweede ingrijpende tegenvaller kreeg het gezin te accepteren toen Antoon in mei 2019 als gevolg van een aneurysma in zijn hoofd een lelijke val maakte en met spoed moest worden opgenomen in het Radboud UMC in Nijmegen. De uitpuiling van de wand van een hersenslagader had een lange en stevige operatieve ingreep tot gevolg met vervolgens een intensief verblijf van drie maanden in ziekenhuis en verpleeghuis. Ondanks dat de positief gestemde kippenboer van weleer als gevolg hiervan drie dagen in de week naar de zorgboerderij gaat en afhankelijk is van hulpmiddelen en thuiszorg, geniet hij volop van alles en iedereen in zijn nabijheid en probeert hij zo zelfstandig mogelijk te leven.

Op zijn
vijftigste ging
een grote
wens van
Antoon in
vervulling:
hij haalde
zijn
motorrijbewijs


Van boerderij naar een pluimvee- en plasticbedrijf
Was Lenie onderdeel van het Rietmolense gezin Orriëns met twaalf kinderen, het Zwolse gezin Reijerink bleef beperkt tot twee kinderen: een jongen en een meisje. Dit laatste betekende tevens dat Antoon in de voetsporen trad van zijn vader door als boer te beginnen op een boerderij met maar liefst zes hectare heidegrond. De boerderij telde destijds slechts zes melkkoeien met het gevolg dat Antoon ook volop buitenshuis aan de slag ging om de kost te verdienen. In die tijd werd een start gemaakt met het pluimveeopfokbedrijf zoals we dat vandaag de dag kennen; een modern bedrijf dat plek biedt aan zo'n 110 tot 120 duizend loslopende leghennen.

“Ondanks alle tegenslagen zijn wij blij dat schoonzoon Leo Klein Avinck, man van dochter Carin, naast het volgen van de benodigde opleidingen in 1995 in de maatschap is gestapt en vervolgens samen met Carin het bedrijf in 2005 definitief heeft overgenomen. Met de medewerking van een tweetal vaste arbeidskrachten doen beiden het zo goed dat Carin haar deeltijdbaan bij woonzorgcentrum De Molenberg in Groenlo kan blijven voortzetten. Verder hebben wij in 2003 afscheid genomen van de sector plastic door daarover in contact te treden met Te Vogt Riooltechniek en Plastics in Groenlo, waarna de officiële overdracht plaatsvond in 2004. Omdat met name de pluimveesector binnen de familie is gebleven, zijn wij nog steeds blij met de gehele gang van zaken.”

Het motorrijden circa 25 jaar kunnen beoefenen
Ondanks dat de verbale inbreng van Antoon vanwege zijn aandoening beperkt is, bloeit hij zichtbaar op wanneer uw verslaggever zijn liefde voor de motorsport aan de orde stelt. Met een brede lach op het gezicht weet de 80-jarige Reijerink met slechts enkele woorden en dat op een gevoelsmatige wijze helemaal duidelijk te maken dat hij even voor zijn 50ste levensjaar nog het motorrijbewijs heeft gehaald. Om vervolgens iets meer dan een kwart eeuw te genieten van tal van nationale en internationale ritten op de motor.

“Als gezin hebben wij hem dat gegeven als verjaardagscadeau. Achteraf gezien een gouden greep”, vertelt Lenie. “Want het gevolg was dat er diverse malen ritten werden gemaakt, die dwars door Europa voerden, waarbij veel moois werd ontdekt. Iedere keer was het een soort ontdekkingsreis naar datgene wat de natuur te bieden heeft, maar dan wel op de motor”, aldus Lenie, die zelf nooit achter haar man op de motor heeft gezeten. “Sterker nog, wanneer de motor, in mijn ogen een soort monster, achter ons huis in de garage stond, liep ik er altijd met een grote boog omheen.”

Antoon wil nog graag kwijt dat met de komst van de motor een meer dan grote wens van hem in vervulling is gegaan. Vooral omdat hij de motorrijlessen heeft gehad op een Honda 900 en daarna zelf de mogelijkheid kreeg om een aanvullende wens in vervulling te laten gaan: de aanschaf van een Honda GoldWing, een absolute topper onder de motoren.

‘Plastic Antoon’ of ‘Rubberen Antoon’, zoals hij veelal werd genoemd, glundert andermaal van oor tot oor. Zeker wanneer Lenie een wandbord tevoorschijn haalt, hem aangeboden in verband met zijn 25-jarig lidmaatschap van de MCH (Motorclub Haak en Hoek). De gevoelswaarde die dit jubileumcadeau voor hem heeft, is daarbij duidelijk van zijn gezicht af te lezen.