Jules Moormann met een glas wijn van eigen bodem op het buitenverblijf ‘Hof Detharding’ in Harreveld. Foto: Theo Huijskes

Jules Moormann met een glas wijn van eigen bodem op het buitenverblijf ‘Hof Detharding’ in Harreveld. Foto: Theo Huijskes

‘Ik ben er trots op om een op en top Achterhoeker te zijn!

Algemeen

Voor de rubriek ‘Hoe gaat het met u?’ had correspondent Theo Huijskes een gesprek met Jules Moormann, geboren op 3 februari 1949 in Groenlo en sedert 1972 woonachtig in Doetinchem.

GROENLO/DOETINCHEM - Hij omarmt de Gelderse Achterhoek vanwege al zijn uiteenlopende, tevens karakteristieke facetten en is een levend uithangbord van een tweetal Achterhoekse plaatsen. Te weten Groenlo als zijn geboorteplaats en Doetinchem als het oord waar hij al meer dan veertig jaar woonachtig is. In zijn beleving worden beide plaatsen gekenmerkt door een bourgondische vorm van gezelligheid. Een ontmoeting met Jules Moormann (72) en dat ongeveer halverwege Doetinchem op het buitenverblijf: de wijngaard ‘Hof Detharding’, een door vrijwilligers gerunde ambachtelijke druivenkwekerij.

In de voetsporen van mijn vader getreden
Jules Moormann is de vijfde telg van het zeven kinderen tellende gezin van vader Jules Moormann sr. en moeder Jo. Met zijn jongere, reeds in 1996 overleden broer Ferry, moest Jules jr. het in hartje Groenlo opnemen tegen een vijftal zussen. “Wij hadden in de Mattelierstraat een goedlopende juwelierszaak en ik was voorbestemd om in de voetsporen van mijn vader te treden. Dit had tot gevolg dat ik na de basisschool St. Aloysius reeds op 12-jarige leeftijd in een Rotterdams internaat terecht kwam om daar het theoretische gedeelte van het juweliersvak onder de knie te krijgen, gevolgd door een praktijkgedeelte in ’s-Hertogenbosch. Terug in Groenlo ging ik niet alleen bij mijn ouders in de zaak aan de slag, ook pakte ik de geliefde Grolse draad weer op door onder andere te gaan voetballen bij Grol en dat in het negende seniorenteam. Een vriendenclub, die vandaag de dag om de zoveel tijd nog steeds bij elkaar komt voor het ondernemen van gezellige activiteiten.”

Nadat ik in de Groenlose Dancing De Pauw Annelies Ebberink uit Eibergen had leren kennen, zijn wij in 1972 in de Boliestraat in Doetinchem een juwelierszaak gestart. Mede vanwege de meer dan inspirerende inbreng van Annelies, met wie ik in 1973 in het huwelijk ben getreden, mag ik zeggen dat deze nog steeds bestaande zaak een groot succes werd. Daarentegen kregen wij in de privésfeer te maken met een dieptepunt toen Annelies in 2012 na een 6-jarige strijd tegen kanker op 59-jarige leeftijd kwam te overlijden. Een fantastische vrouw, die zich tijdens haar ziekteperiode meer zorgen maakte over de door haar liefhebbende mensen om zich heen dan over zichzelf. Een voorbeeldige, lieve echtgenote, die dag in dag uit met de zaak bezig was en het feit dat wij geen kinderen hadden min of meer met de mantel der liefde bedekte door te zeggen dat de zaak haar en ons kind was. Na haar overlijden kreeg ik veel steun van medewerkster Ascelina Harmsen, die na verloop van tijd samen met haar partner Paul Schotanus mede-eigenaar werden. Daardoor kon ik in 2016 met achterlating van alleen de bedrijfsnaam ‘Juwelier Jules Moormann’ een punt zetten achter een periode van maar liefst 44 jaar zelfstandig juwelier.”

Mijn inzet voor de Doetinchemse gemeenschap
Woonachtig in het centrum van Doetinchem en dat op een prachtige plek in de nabijheid van de Walmolen, zegt Jules Moormann zich er nog steeds helemaal thuis te voelen. “Daar woon ik nu heel gelukkig samen met mijn nieuwe levenspartner Monique Wijnen. Voor mij geen onbekende, omdat zij al meer dan dertig jaar werkzaam was en nog steeds is bij Juwelier Jules Moormann”, aldus de oud-Grollenaar, waarna het gesprek even stilvalt wanneer de hoofdpersoon in deze rubriek vertelt dat 2020 voor hem, en dat niet alleen vanwege de coronapandemie, een rampjaar is geweest. “Zonder in details te treden, wil ik alleen kwijt dat ook bij mij kanker is geconstateerd, maar dat dankzij tijdig ingrijpen met onder andere chemotherapie ik weer de oude ben. Dit heeft mij opnieuw doen beseffen hoe kwetsbaar en broos het leven is. Daarom probeer ik nu opnieuw om op iedere dag van het leven te genieten, waarbij ik zoals gezegd veel voldoening beleef in de wijngaard ‘Hof Detharding’, waarbij ik mij geestelijk en lichamelijk helemaal kan uitleven in de vrije natuur.”

Over bezigheden in de vrije tijd gesproken, wil Jules Moormann nog graag kwijt dat hij zich in Doetinchem in tal van verenigingen en organisaties dienstbaar heeft gemaakt en in de relationele sfeer vele, onmisbare contacten heeft opgedaan. “Destijds ben ik begonnen als commissie- en bestuurslid bij de Tennisclub LTC Zelhem en heb in Doetinchem deel uitgemaakt van het bestuur van de ondernemersvereniging. Heb verder niet alleen de carnavalsvereniging De Umdreayers helpen oprichten, maar heb mij ook actief beziggehouden met de Doetinchemse Stadsfeesten. Ook ben ik van 2002 tot 2019 bestuurslid/voorzitter geweest van het Doetinchemse Mooi Koor Man. Een periode die mij de titel ‘Erevoorzitter’ heeft opgeleverd van een gezellige club, waar ik nog steeds lid van ben. En tenslotte mag ik onze Superboeren oftewel BVO De Graafschap niet overslaan. Heb tien jaar achtereen deel uitgemaakt van de sponsorclub van De Graafschap. De Achterhoekse voetbalfamilie waaraan ik heden ten dage nog altijd mijn voetbalhart heb verpand door jaarlijks een seizoenkaart aan te schaffen. Samengevat: Ik geniet iedere dag van het leven!”

Bij welke (oud) Grollenaar zou Theo volgens u eens op bezoek moeten met de vraag: Hoe gaat het met u? Mail uw suggesties naar theo.huijskes@kpnmail.nl en wie weet treft u hij of zij binnenkort aan in deze rubriek.