Gemeente op glad ijs?

Wat was ik vorige week toch chagrijnig, mismoedig, troosteloos en zelfs gedeeltelijk ontredderd, beste Grollenaren. Och, die arme Torenwachter toch; wat scheelt eraan man? Dat kwam allemaal door die ellendige berichten over de opwarming van de aarde, over de stijging van de zeespiegel. Kortweg gezegd gaan we met zijn allen naar zijn mallemoer. Het is trouwens wel fijn, bedacht ik me, dat dit gebeurt net voor de hogere aardgastarieven in rekening worden gebracht. En ook heel fijn -ontzettend fijn zelfs - dat je dan die kapitale lening niet hoeft af te lossen. De banken hebben dan mooi het nakijken!

Het ziet er niet best uit met de opwarming van de aarde, zei ik tegen mijn familie, maar meteen begon die uiterst vage en vooral vervelende neef uit een niet nader te noemen dorp met zijn grote hoofd nee te schudden. Die schudt altijd ‘nee’ met zijn hoofd; nog voor dat ik echt iets gezegd heb. Hij weet het weer beter. Zichzelf een beetje intellectueel voordoen met zijn moedermavo en zijn cursus pech onderweg. Ik weet dat die jongen daarmee hoog scoort in mijn familie, maar daar hoef je je toch niet altijd op te laten voorstaan of niet dan?

Ik zei dat we misschien weer teruggingen naar waar we uit voortkomen: de zee. Dat dacht ik tenminste want ik meende dat vroeger op school ooit gehoord te hebben. Maar het kan ook best zo zijn dat ik het destijds in een andere context heb geplaatst. Ik wist toen trouwens niet wat een context was, maar goed. Het gesprek in de familie eindigde zoals het begon; warrig en niemand luisterde naar elkaar en vooral niet naar mij. Meer succes boekte de folder van een levensmiddelengigant.

Ik pakte mismoedig de Groenlose Gids die net op de mat was gevallen en pas toen gingen mijn ogen echt open. Ik las de gemeentelijke pagina en daar stond: ’Gladheidbestrijding in Oost Gelre’.

Oost Gelre, dat is gewoon toppie! Dwars tegen de heersende cultuur van het doemdenken over opwarming van de aarde in, gaat onze gemeente ervan uit dat het koud kan worden en dat er levensgevaarlijke situaties kunnen ontstaan door vorst, ijzel of sneeuw. En de geachte burger dient daarom tijdig te worden gewaarschuwd voor dit opkomend onheil. Dat is pas regeren! Oost Gelre kan bij mij geen kwaad meer doen. Het was een uiterst verfrissend bericht. Eindelijk weer gewoon zoals het hoort: het wordt herfst, de bladeren vallen, het gaat vriezen, sneeuwbuien kunnen over het land razen en als het gaat ijzelen ligt alles plat. Heerlijk, eindelijk weer eens een goed (weer)bericht. Het was nog behoorlijk warm toen ik het gemeentelijk bericht las, maar ik kreeg het daarna meteen al wat kouder. Ik begon weer te denken aan vroeger tijden, aan schaatsen en aan onbegaanbare wegen.

Ik kwam helemaal terecht in winters denken, zeker nadat ik ook las dat de gemeente de inwoners opriep om de stoep voor het huis te vegen. Even vroeg ik mij nog af hoe het zou gaan met de mensen die geen stoep voor hun huis hebben. Maar toen dacht ik: die lui moeten niet zeuren; toch maar vegen. Je moet over kleine problemen heen kunnen stappen. Ik kwam bijna in trance, ik rende naar het tuinhuisje om de bezem te pakken om de stoep aan de voorkant te vegen. Ik begon als een razende te vegen. Waarom doe je dat, vroeg de buurvrouw.

Je hebt toch wel gelezen dat de gemeente iedereen vraagt te vegen riep ik. Ik hoorde haar tegen haar man zeggen: die Torenwachter is helemaal van het padje.


Torenwachter