‘Een leven zonder muziek is geen leven!’

Algemeen

GROENLO - Voor de rubriek ‘Hoe gaat het met u?’ bezocht correspondent Theo Huijskes onlangs Bertus Roerdink, met zijn echtgenote Joke Roerdink-Oostendorp woonachtig in het appartementencomplex ’t Raveleyn. En dat met een uitzicht op de stadsgracht met daarachter de natuurschoonrijke Halve Maan, officieel Het Ravelijn Van Limburg Stirum, als onderdeel van het stadspark Grolse Weiden geheten.

De aanleiding voor een interview met Bertus Roerdink heeft een tweeledig karakter. Onlangs (4 november) vierde de rasechte Grollenaar zijn 80ste verjaardag en daarnaast is hij binnenkort niet alleen 70 jaar actief lid van Muziekvereniging Groenlo, maar is hij wat leeftijd betreft ook nog eens de oudste in het Vestingstadorkest van genoemde vereniging. Dat Roerdink daarnaast in de functie van onderhoudsmonteur en servicedienstmedewerker een 40-jarig dienstverband bij de Koninklijke Grolsch Bierbrouwerij achter de rug heeft, levert de nodige gespreksstof op.

Op mijn vijftiende ging ik aan de slag bij ‘de Grolsch’
Bertus Roerdink werd in 1941 geboren in een gezin met vijf kinderen, waarvan de oudste reeds op 4-jarige leeftijd kwam te overlijden. “Ik ben geboren aan de Winterswijkseweg, waarna een verhuizing plaatsvond naar een nieuwbouwwoning in de Beatrixtraat, alwaar ik met veel plezier het grootste deel van mijn jeugdjaren heb doorgebracht. Na de basisschool St. Aloysius in Groenlo, heb ik de LTS in Eibergen gevolgd, waarna ik al op 15-jarige leeftijd aan de slag kon bij ‘de Grolsch’. Het was in die tijd Bernard Huiskes, hoofd technische dienst, die mij overhaalde om een achteraf gezien bijzonder gevarieerde baan te accepteren. Tot mijn 55ste volgde een intensieve arbeidsperiode, waarbij ik mijn werk niet alleen in Groenlo en Enschede, maar in tal van plaatsen in Nederland met veel plezier heb mogen uitoefenen. Twee naaste collega’s, die ik in dit verband niet onvermeld wil laten, zijn wijlen Henk Ebbers en daarnaast Hennie Emaus.”

Elkaar op jonge leeftijd ontmoet in dancing Op den Akker
Bertus en de twee jaar jongere Joke traden in 1966 met elkaar in het huwelijk; zij vierden dit jaar hun  55-jarig oftewel 5 x 11-huwelijksfeest. “Wij hebben elkaar al op jonge leeftijd ontmoet in de toenmalige dancing Op den Akker in ons eigen Grolle. We kwamen te wonen aan de Julianastraat, vervolgens aan de Winterswijkseweg, op de Papendijk en aan de Lichtenvoordseweg. Nu hopen wij hier in ‘t Raveleyn nog vele ouderdomsjaren te kunnen slijten.”

Beide echtelieden zijn trots en gelukkig met hun drie kinderen: Marco, Nicole en Sander, waarvan alleen Nicole in Groenlo woont. “En niet te vergeten onze kleinkinderen, waarbij het bij ons voor een onbetaalbaar geluk zorgt dat wij met ons allen een hechte familieband onderhouden. Het zijn ook de kinderen, die ons gepusht hebben om de voor ons inmiddels veel te grote woning aan de Lichtenvoordseweg te verkopen en naar dit mooie appartement te verkassen. Ook al ging dat in het geval van Bertus gepaard met het loslaten van zijn grote hobby: vogels.”

De liefde voor vogels is verleden tijd, maar de muziek blijft
Bertus Roerdink geeft toe dat het voor hem een hard gelag betekende dat hij als gevolg van de verhuizing naar het huidige appartement afscheid moest nemen van zijn vogelhobby.

“Vergeet niet dat ik circa 65 jaar achtereen vogels heb gehouden en dat dag in, dag uit met veel toewijding, betrokkenheid en warmte. Ik was daarbij lid van vogelverengingen in Groenlo en Varsseveld en heb daarnaast bestuurs- en andere functies bekleed, kortom ik was er dag en nacht mee bezig. Mijn grote liefde bij deze hobby was het kweken van Gelderse grasparkieten.” Terwijl er even een korte stilte valt, schakelt dezelfde Roerdink vervolgens door naar zijn tweede levenshobby: het maken van muziek. “Dat is ons thuis, en in het bijzonder mij, door pa Cobus met de paplepel ingegeven. Al op 10-jarige leeftijd mocht ik deel uitmaken van de RK Leo Harmonie. Destijds tijdens repetities in het voormalige parochiehuis -tegenwoordig City Lido-, waar ik begonnen ben met het bespelen van dwarsfluit onder leiding van dirigenten als Jacobs, Stam en Timmermans.”

Van De Mosquito’s en Grols Combo naar Hofkapel De Knolle
Bertus Roerdink zou bij wijze van spreken een boek kunnen schrijven over alle ervaringen en belevenissen in zijn inmiddels 70 jaar bestaande, actieve muziekleven.

“Na samen met Jan Reukers de Muziekschool in Enschede te hebben bezocht, is na eerst de dwarsfluit de saxofoon mijn meest favoriete instrument geworden. Wat mijn muziekleven betreft, staat daarin de Leo Harmonie, in een later stadium Muziekvereniging Groenlo, helemaal centraal. Daarmee ben je immers als verenigingsman helemaal opgegroeid. Ik zal hiervan ook actief, musicerend lid blijven totdat het helemaal niet meer kan. Waaraan ik verder jaren achtereen veel plezier en voldoening heb beleefd, is mijn inzet voor twee bekende dansorkesten uit die jaren, zoals De Mosquito’s en het Grols Combo. Gedurende een periode van circa 35 jaar ontelbare feesten, kermissen, bruiloften en partijen in Groenlo en omgeving muzikaal mogen omlijsten en dat in mijn geval met slechts één instrument: de saxofoon!”

Maar wie denkt dat het daarmee wel zo’n beetje is gedaan, komt bedrogen uit. Want gelegenheidsorkesten en muziekformaties als het Huisorkest van Marveld Recreatie, Boerenkapel De Knolle, Antje’s Showorkest, de Peter Cuyperband, de Hofkapel van CV De Knunnekes en het Buutorkest van dezelfde club en ga zo nog maar even door, hebben gebruik gemaakt of doen dat nog steeds van de muzikale inbreng van Bertus Roerdink. Terwijl echtgenote Joke de opmerking maakt dat in bed de saxofoon tussen hen in slaapt, sluit Bertus af met de opmerking ‘Een leven zonder muziek is geen leven!’