Electrocar levert ontroerende verhalen op
Algemeen'Bleek die man voor het laatst op de Markt geweest toen er nog streekbussen stopten'
Door Henri Walterbos
GROENLO - "Het is prachtig om te doen. Ik zie er iedere keer weer naar uit. We hebben een leuk clubje vrijwilligers, waaronder drie monteurs die kleine reparaties verrichten aan de car, indien nodig. We hebben ook gezamenlijk overleg. Dat gaat prima." Jan Bongaarts, één van de veertien vrijwilligers die de electrocar rijden inspecteert de car op zijn vaste donderdagmorgen, alvorens hij op weg gaat naar zijn twee adressen.
De car is inmiddels een vaste gast in het Grolse straatbeeld. Als uw verslaggever een rondje meerijdt, met en zonder passagier, wordt steeds weer keurig gewacht voor de car en wordt er volop gezwaaid. Bongaarts geniet en vertelt over zijn ervaringen en die van zijn collega's. Allerhande soorten ritten maken de vrijwilligers mee. "Mensen brengen we naar de huisarts of het gezondheidscentrum, maar ook veel ritten gaan naar de supermarkt."
'Gewoon naar de supermarkt'
Voor mensen zonder beperking een alledaagse zaak, niet voor eenieder echter. Het wordt voor de gebruikers niet alleen als zeer nuttig ervaren, maar ook nog eens als een uitje, weet Bongaarts uit verhalen. "We zetten de mensen af en halen ze dan na een uur of zo weer op. In overleg met hun. Ze komen vaak bekenden tegen in de supermarkt waar ze dan graag een praatje mee maken. Bij de Emté en Albert Heijn kunnen ze ook nog eens gezellig een kopje koffiedrinken. Albert Heijn wil zijn koffietafel zelfs uitbreiden tot een leestafel. Handig voor mensen die even moeten wachten op de electrocar."
Surprise-rit
Sinds de ingebruikname gaat voor oudere gebruikers regelmatig een hele wereld open, of wordt Groenlo herontdekt. "Er was een bewoner die op de Markt veel stoelen zag staan. Vroeg hij of er die avond misschien een optreden was, omdat er zoveel stoelen stonden. Het zijn gewoon de stoelen van de horecaterrassen die er altijd al staan. Bleek die man voor het laatst op de Markt geweest toen er nog streekbussen stopten. Hoe mooi kan zo'n ritje dan zijn." Onlangs deed de electrocar nog dienst als 'wensmobiel'. "Ik heb laatst nog een surprise rit gemaakt met een jongen van 11 jaar. Het was zijn wens om op zijn verjaardag een ritje te maken met de electrocar. Het was dan wel op zaterdag maar dat maakt niets uit. In overleg is er veel mogelijk, en als je zo'n kind een plezier kunt doen dan is dat fantastisch toch?"
Toen er in het begin van de ingebruikname van de electrocar nog weinig ritten waren maakte Bongaarts wel eens langere ritjes en liet hij mensen Groenlo zien. "Dan zei ik wel eens 'goh, zal ik je Groenlo laten zien? Heb je tijd? Dat hadden ze wel. Dat vonden de mensen fantastisch. Dan laat ik ze Groenlo zien of ik rijd naar Zwolle of Lievelde."
Vaste bestemmingen
Naast losse ritten kent de electrocar ook ritjes naar vaste bestemmingen. "Enkele bewoners van de Molenberg kunnen nu wekelijks op een vaste tijd naar de begraafplaats naar het graf van hun geliefden. Na een uur halen we ze weer op." Deze donderdagmorgen heeft Bongaarts afspraken staan met mevrouw Marietje Poelhuis-Koldewey die naar therapie in de Molenberg moet en met mevrouw Waleboer die vanuit de Canisiushof eveneens in de Molenberg verwacht wordt. "Ik doe mee aan de gymnastiek. Met de rollator naar de Molenberg is me nu te zwaar af met deze hitte en ik ben nog niet helemaal hersteld van een operatie." Mevrouw geniet van het ritje, met name van het persoonlijke contact. "Sociaal contact is belangrijk en ik vind het erg gezellig." Als Bongaarts bij mevrouw Poelhuis aankomt staat de voordeur al open. In de woonkamer wacht mevrouw al, samen met echtgenoot Johan, tevens haar mantelzorger. "Mijn vrouw heeft Parkinson. Best wel heftig, maar ja, 'in voor- en tegenspoed' heb ik ooit tegen haar gezegd. Dan doen we dat. Ik kan wel zeggen laat haar maar naar de Molenberg gaan, maar dan moet ik er ook iedere dag naar toe. Ik hoop dat ze zo lang mogelijk hier kan blijven wonen. Marga Klompé ondersteunt al sinds februari." Mevrouw lacht als Bongaarts zegt dat ze er goed uit ziet vanmorgen.
'Reclamerijden'
Nadat beide dames bij de Molenberg opgevangen zijn, keert Bongaarts niet huiswaarts. In de tussentijd dat de dames bezig zijn rijdt hij rondjes door Groenlo. "Ik ga reclamerijden," lacht hij. "Laten zien dat we er zijn, dat er gebruik van gemaakt kan worden." De reacties van mensen zijn hartverwarmend, ervaart Bongaarts. "In het begin moet je aan elkaar wennen, maar de mensen praten steeds meer. Voor hun is het een stukje sociaal contact." Toch kreeg Jan een opmerking laatst van een gebruiker. "Was er een man die wees naar de kreet 'Kom d'r eens uut!', aan de zijkant van de car. 'Dat is neet good,' zeg hee. 'Dat is Lechtenvoords! Dat mot 'oet' wèhn'," lacht Jan. "Mooi toch." Vrijwilligers kunnen zich nog steeds aanmelden om te rijden, Tel: 0544-474100.
