Maxime Bennink met Oranje O-23 vrouwen naar Zweden
Algemeen'Ooit zou ik ook wel naar het buitenland willen'
Door Henri Walterbos
GROENLO - Net als ieder voetballend jongetje had Maxime Bennink (21) als jonge voetbalster bij sv Grol dezelfde droom: later voetballen bij een grote club, in binnen- of buitenland, en voor het grote Oranje uitkomen. Blijft het voor velen een droom, Maxime is al een heel eind op weg. Als 13-jarig meisje werd ze ontdekt door FC Twente, alwaar ze vier jaar voetbalde, tot FC Twente in een financiële malaise terechtkwam en Maxime naar PEC Zwolle vertrok, alwaar ze inmiddels na drie seizoenen een vaste waarde is geworden van het team dat onlangs de bekerfinale ongelukkig verloor van Ajax: 1-2, met het PEC-doelpunt van Maxime.
Gegroeid
"Onze doelstelling was om de kampioenspoule te halen. Dat is gelukt, en we wilden graag de beker winnen. De beker is helaas niet gelukt, maar we zijn wel in de finale gekomen. Als je naar de doelen kijkt is het best wel goed gegaan, maar als je naar het hele seizoen kijkt, de eerste seizoenshelft hebben we het best wel moeilijk gehad, dat geldt ook voor me zelf. We zijn in het seizoen gegroeid. Zoals we de laatste wedstrijd speelden tegen Ajax, zo willen we eigenlijk het hele seizoen spelen." Dat het team een matige eerste seizoenshelft draaide, is volgens Maxime wel te verklaren. "We gingen 4-4-2 spelen terwijl we 4-3-3 gewend waren. Dat was voor het hele team een hele switch. Dat werkte niet, en we zijn na twee maanden teruggegaan naar 4-3-3. Dat vergde veel tijd, want je moest alles weer omzetten." Als snelle vleugelspeelster was ze blij met de terugkeer naar 4-3-3. "Ik stond bij 4-4-2 meer op het middenveld, spelverdeler, waardoor je niet echt in die '1 op 1' komt. Dat is niets voor mij."
Oranje
Ondanks een moeilijke start kijkt Maxime uiteindelijk positief terug op haar seizoen en vindt ze dat ze stappen heeft gezet. Dat bleef niet onopgemerkt in Zeist. In vier jaar FC Twente speelde ze al negentien interlands; vier wedstrijden in de O-15, zeven bij O-16, zeven bij O-17 en één bij O-19. De volgende halte in Zeist is dan pas de Oranje Leeuwinnen. Om talentvolle speelsters in kaart te krijgen, als schakel tussen de jeugdteams en het grote Oranje, besloot de KNVB een nieuw team op te richten: vrouwen onder 23 jaar. "Door speelsters meer internationale ervaring op te laten doen en ze te laten trainen met de beste speelsters in hun leeftijdscategorie moet het gat naar de Oranje Leeuwinnen verkleind worden. Het is cruciaal deze speelsters te helpen in hun laatste stap richting de top", aldus de KNVB.
Nordic Tournament
Afgelopen weekend kwam het team voor het eerst bij elkaar, op Schiphol. Ook Maxime maakt deel uit van de 23-koppige selectie die van 26 mei tot en met 2 juni deelneemt aan Nordic Tournament in Zweden, met wedstrijden tegen leeftijdsgenoten van Noorwegen (30 mei om 18.00 uur), Zweden (28 mei om 18.00 uur) en Engeland (1 juni om 17.00 uur). Ze heeft er zin in. "Ik had gelezen dat de KNVB bezig was met het opzetten van een Oranje O-23 team, maar ik was zelf totaal niet bezig of ik daar wel bij zou zitten. Ik stond bij mijn broer Martiz voetbal te kijken bij Grol, toen ik ineens een mailtje kreeg dat ik was opgeroepen. Ik was blij verrast want ik had het niet verwacht."
Wat men met het team precies van plan is, daarover hoopt Maxime deze week alles te horen. Waar ze komend seizoen speelt is nog ongewis. "Ik zit nu midden in de besprekingen daarover. PEC Zwolle wil graag met me verder, maar er is ook interesse. Eigenlijk staat alles nog open." Ook voor wat betreft haar opleiding. "Dit jaar heb ik Sport en Voeding afgerond. Wat ik verder ga doen weet ik nog niet. Hangt ervan af wat ik naast het voetbal nog kan doen. Het liefst zou ik doorgaan als voetbalster. Ooit zou ik ook wel naar het buitenland willen."
Grol-trainer kijkt terug
Max de Vries sr. had Maxime onder zijn hoede bij sv Grol, eerst de D2, later D1. "Haar kwaliteiten waren snelheid en prima rechtspoot - achterlijn en voorzet. Dat zij kon voetballen dat liet zij al gauw aan ons en de spelers zien. Op de trainingen speelde zij met de jongens mee. Wat het mooie was, is dat wij haar bewust even alleen hebben laten trainen. Zij mocht van ons geen wedstrijden spelen. Dat vond zij als liefhebber natuurlijk een probleem. Maar als voetballer van het team begreep zij dat heel goed. Zij bleef haar stinkende best doen en wat was zij blij toen zij ook wedstrijden mocht spelen, dat bewees haar grote mentaliteit. En in het voetbal bepaalt mentaliteit of je het echt haalt. Talent heb je immers gekregen. Haar kwaliteiten waren toen al snelheid en een prima rechtspoot. Er kwam een keer een scout van FC Gelre naar haar kijken en informeren, toen we met Grol D1 in Dieren moesten spelen. Die scout heb ik weggestuurd want dat was voor haar niet het juiste niveau om door te ontwikkelen. Wij zijn trots dat wij twee jaar haar hebben mogen trainen en coachen, maar het is haar verdienste dat zij het letterlijk en figuurlijk zo ver schopt. Laat zij daarmee een voorbeeld zijn voor alle voetballers en voetbalsters bij sv Grol, en daarbuiten."
