De Torenwachter roept op tot overleg over de megamestvergister

Ik trap een open deur in als zeg dat we midden in de crisis zitten, beste Grollenaren. Gelukkig zie ik nog dagelijks een tevreden ogende man met hond, sigaretje aan en met de vaste gang van een niet te stuiten zelfde rondje, wat er ook gebeurt. Maar behalve die coronacrisis komt er in ons stadje weer een nieuwe crisis bovendrijven: de hernieuwde procedure voor de realisering (ik zeg het netjes) van de megavergister.

Jullie kennen denk ik allemaal de problematiek. De boeren moeten hun mest afvoeren en daar heb je vergisters voor nodig, grote of kleine maar in ieder geval vergisters. Nu is er hier op het industrieterrein plek voor zo'n vergister omdat het bestemmingsplan die ruimte biedt. Een particuliere onderneming wil die vergister realiseren; er zijn naar ik begrijp contracten met de boeren afgesloten die in het toekomstige bedrijf ook hebben geïnvesteerd. Maar die vergister kan allerlei problemen als stankoverlast enzovoort veroorzaken. Het is een hele riedel aan problemen lees ik. Vorig jaar zijn bij de eerste aanvraag voor de vergunningen diverse procedures gevoerd en de tegenstanders hier hebben zich goed geformeerd. Het is een club van deskundigen die bij de rechter met succes de vergunningaanvragen hebben aangevochten.

De argeloze burger zou misschien denken dat de kwestie nu verleden tijd is, maar nee. De geschiedenis herhaalt zich. Er wordt opnieuw een vergunning aangevraagd waarbij de zwakke punten uit de vorige aanvraag zullen zijn opgelost. Anders heeft het natuurlijk helemaal geen zin.

Het betekent dus opnieuw een gevecht over de procedures; opnieuw moeten de messen worden geslepen en er zal zo mogelijk nog meer deskundige hulp - van beide kanten - nodig zijn om het gewenste succes te halen. En er zal ongetwijfeld weer een nog grotere batterij van juristen moeten opdraven en ook andere deskundigen want het is een ingewikkelde kwestie. Je kunt op die manier bijna eindeloos doorgaan omdat er bijna altijd wat te winnen of te verliezen valt.

Het is op dit punt dat ik een punt wil maken.

Zou het niet veel beter en zinvoller zijn om te proberen met elkaar tot een overeenstemming te komen? Daar hebben we natuurlijk onpartijdige deskundigen voor nodig die heel misschien een uitweg kunnen vinden voor een probleem dat nu bijna onoplosbaar lijkt. Zelf denk ik dat het voortouw hiervoor zal moeten worden genomen door de gemeente. De gemeente is feitelijk nu nauwelijks partij. De vergunningen moeten worden aangevraagd en verleend door de provincie naar ik begrijp. De gemeente Oost Gelre is eigenlijk een toekijkende instantie. De gemeente c.a. komt pas in actie als het industrieterrein kan worden verkocht. Ik meen ook te bespeuren dat de tegenstanders van de megavergister de inspanningen van de gemeente op dit gebied tot nu toe nou niet bepaald met een hoerastemming begroeten, om me even wat parlementair uit te drukken.

Maar een commissie van wijze, liefst nog zeer wijze mensen, zou misschien een uitweg kunnen bieden voor een naar mij idee langzaam doodlopende weg. Ik begrijp de weerzin tegen de mestvergister en ik begrijp ook de nood van de boeren. Dat zijn diametraal tegenover elkaar staande belangen, maar met een wijze commissie is misschien toch een onverwachte oplossing mogelijk. Het doet me en beetje denken aan een mediator bij ontspoorde huwelijken; dan is zo'n deskundige op afstand voor de ruziënde partijen soms toch een uitkomst.

Het probleem van de mestvergister overstijgt het probleem van een slecht huwelijk, dat begrijp ik.

Maar ik vind ook dat we maar niet eindeloos zo kunnen doorgaan.

Ik bied daarom deze oplossing met gepaste bescheidenheid aan.

Torenwachter