Voetbal als sportief volksvermaak even niet belangrijk

Door Theo Huijskes

Om te beginnen wil ik heel duidelijk stellen dat een ontregeld gevoel zonder de beleving van de actieve en passieve voetbalsport in geen enkele verhouding staat tot het aan den lijve ondervinden van het coronavirus met alle levensbedreigende gevolgen van dien. Om het nog maar niet te hebben over de economische en dientengevolge vergaande financiële gevolgen voor duizenden landgenoten. Dientengevolge is voetbal als sportief volksvermaak even niet belangrijk. Ondanks deze in mijn ogen overduidelijke stelling, weerhoudt het mij er niet van om mijn favoriete sportjournalist en columnist Sjoerd Mossou te citeren wanneer deze stelt dat voetbal als de meest populaire sport bij alle lagen van de bevolking bijzonder geliefd is. Een volkssport die mensen van jong tot oud bij elkaar brengt en met elkaar verbindt. Elders in deze krant schrijf ik al enkele weken dat voetbal de belangrijkste bijzaak in het leven is, waarover zoveel gesproken en geschreven wordt dat het dientengevolge tegelijkertijd de gemoederen van ontelbare liefhebbers in dit land bezighoudt. En dit laatste zelfs in een tijd waarin het wereldbrede coronavirus voor niet te beschrijven, onmenselijke gevolgen zorgt.
Daarom van mijn kant een luchtige bijdrage over de op het sportpark Den Elshof gehuisveste voetbalfamilie Grol, die vanwege de crisis helemaal afgesloten is van de buitenwereld. Nou ja, afgesloten? De altijd inventieve voetbalclub kwam de afgelopen week nog in het nieuws omdat men als gevolg van de huidige crisis het misgelopen kampioenschap alsnog wil compenseren met een promotie naar de tweede klasse van de KNVB. De Grol zou de Grol niet zijn als er, ongeacht wat er op deze aardkloot zoal speelt, niet te allen tijde plaats zou zijn voor een feestje. En eerlijk gezegd, gelijk hebben ze. Want ik weet niet wie het ooit bedacht heeft, maar de Groenlose voetbalclub is van het Grolse volk, is één grote door alle Grollenaren op handen gedragen familie. Een en ander zeker nu zustervereniging Grolse Boys niet alleen aansluit en integreert, maar tevens met open armen wordt ontvangen.

Dit alles schrijf ik op, omdat juist in deze tijd de sfeer binnen de club, de contacten, de beleving van de voetbalsport, de wedstrijdspanning, de derde helft en dientengevolge de onderlinge sterke band gemist worden. Geen voetbalprofessoren langs de zijlijn, geen commentaar, geen gedram. Pas nu beseft eenieder met een blauwwit hart dat het er allemaal gewoon bijhoort. Geen drommen enthousiaste jeugdvoetballers en voetbalsters, die door de week trainen en op de zaterdagmorgen onder het toeziend oog van papa's en mama's, opa's en oma's hun wedstrijdjes spelen. Geen Internationaal Marveldtoernooi, dat telkenjare voor zoveel sfeer, voetbalplezier, ontspanning en uitstraling zorgt. Ook geen Wissink-jeugdtoernooi, geen fancy-fairs van de VSVG, geen afsluiting van het seizoen, door de Supportersclub te organiseren enzovoort, enzovoort.

Daarom ben ik het niet alleen, maar zijn het honderden Grolaanhangers, die het clubgevoel en met name de clubbeleving op dit moment missen. Vanzelfsprekend staat het opvolgen van alle van overheidswege genomen maatregelen voorop en dienen wij er met elkaar voor te zorgen dat er zo spoedig mogelijk een einde komt aan deze crisis. Maar dat alles neemt niet weg dat wij tal van voetbal-gerelateerde aspecten missen. Zoals Annelies P. achter de bar van het Sportcafé of waar dan ook, die bijna standaard aan je vraagt 'He'j nog ni'js?', het waakzame oog en dito optreden van sportpark-directeur Toon H., leden van de vrijwilligers(woensdag)groep in een gezellige setting bij elkaar, Stef(fie) O. en Bennie (Nebs) tB., zittende op hun vaste stekkie aan de bar, Walter V. die zijn voetbal-filosofieën de vrije loop laat, luidruchtige, maar desalniettemin sportvriendelijke optredens van onder anderen de dames Betsie S. en Ineke vH., voorafgaande en tijdens de thuiswedstrijden van Grol 1, een gebogen en bovenal nerveus bewegende Grolpreses Hans S. tijdens dezelfde wedstrijden en Theo K. die een (il)legaal plekje zoekt om zijn sigaretje te kunnen roken en ga zo maar door.

Hopelijk zijn die mooie tijden weer spoedig aanstaande. Blijf allemaal gezond!