Hoe gaat het met u?

Hoe gaat het met u?

Deze keer Hans & Diny Gerritsen en Marietje Wiesman

Door Theo Huijskes

GROENLO - Voor veel actieve ouderen is het afzien in de huidige tijd. Hoe komen mensen de dagen door? Kunnen ze hun draai vinden, piekeren ze veel of berusten ze in hun situatie? Kortom, hoe gaat het met hen? Correspondent Theo Huijskes sprak met een aantal Groenlose ouderen.

‘Kinderen en kleinkinderen zijn onze trots!’
Op woensdag 1 juli vierde Diny Gerritsen, geboren Holweg, haar 84ste verjaardag. Reden om haar en echtgenoot Hans Gerritsen een dag later in hun woning aan de Rembrandtstraat in Groenlo te bezoeken met een cadeautje in de vorm van een plekje in deze wekelijkse rubriek. Zichtbaar verbouwereerd, maar tegelijkertijd trots en verheugd staat het echtpaar, dat in 1961 met elkaar in het huwelijk trad en volgend jaar dan ook het 60-jarig huwelijksjubileum hoopt te vieren, de verslaggever van de Groenlose Gids te woord.

Hans, die op 2 november van dit jaar zijn 86e verjaardag beleeft, kan er tijdens ons gezellige gesprek niet om heen om meerdere malen, en dat ondersteund door zijn echtgenote, de vraag te stellen: ‘Theo, hoe kom je in vredesnaam bij ons terecht?’ Het siert de bescheidenheid van een nog altijd smoorverliefd echtpaar, dat niet onvermeld wil laten dat zij vóór hun huwelijk ook nog eens zes jaar verkering met elkaar hebben gehad. “Maar na al die gezamenlijke jaren beschouwen wij naast het hebben van een goede gezondheid maar één aspect als een echte vorm van rijkdom en dat is het mogen hebben van drie kinderen, inmiddels met partners, en inmiddels ook nog eens zes kleinkinderen. Zij zijn onze trots!”

Hans, geboren in Groenlo, in een gezin met vier kinderen, waarvan er drie zijn overleden, en Diny, geboren in Lichtenvoorde, in een gezin met negen kinderen, waarvan er twee zijn overleden, zijn trots op hun kinderen Frank, Peter en Marion. Zij volgden een studie en hebben het ver geschopt in de huidige maatschappij. Terwijl Peter en Marion in respectievelijk Mexico en Frankrijk wonen, is Frank de enige die op Grolse bodem is blijven plakken samen met echtgenote Jet Gerritsen-Raben, in de Grolse volksmond beter bekend als ‘Jet van Banketbakkerij Wissink’. Elk gezin telt twee kleinkinderen.

Hans en Diny hebben een intensief arbeidzaam leven achter de rug. In het geval van Hans had dat leven zelfs een tweeledig karakter, te weten 42 jaar werkzaam bij de Nedap in Groenlo en 32 jaar als een bekend en bovenal vakkundig, tevens geliefd ambulant kelner bij onder andere Meijer en Op den Akker in Groenlo. “Maar ook nu wij inmiddels op leeftijd zijn, vervelen wij ons geen moment”, aldus Hans, die het verzamelen van fossielen als zijn grootste hobby ziet en verder een liefhebber is van de natuur en in het bijzonder van vogels. En Diny, die een verwoed verzamelaar is van poppen en in relatie tot die hobby graag mag handwerken, zoals breien en het maken van poppenkleding.

Bekend en geliefd als tandartsassistente in Lichtenvoorde
Vele lezers van deze krant zullen haar (her)kennen. Marietje Wiesman was namelijk dé assistente van tandarts Mulder in Lichtenvoorde. Niet alleen in die functie, maar ook als plaatsgenoot in Groenlo genoot en geniet zij door de jaren heen veel bekendheid en populariteit.
Op zaterdagmiddag 4 juli is het eindelijk zover dat ik haar mag ontmoeten op de afdeling ’t Slatman van woonzorgcentrum en verpleeghuis De Molenberg, waar zij sinds enkele jaren verblijft. Ze werd geboren op 4 juni 1927 in Groenlo en is inmiddels 93 jaar jong. Marietje Wiesman heeft nooit de behoefte gehad om haar geliefde vestingstadje Groll te verlaten. Bijgestaan door haar beide neven Marco en Ronald Overbekking doet de nog altijd florissant uitziende, tevens bijzonder sympathiek overkomende vrouw haar verhaal. “Was ik bijna altijd woonachtig op het adres Ruurloseweg 29, geboren ben ik ook aan de Ruurloseweg, maar dan op de hoek nabij de Wilhelminastraat. Thuis (de nog altijd karakteristieke woning met het houten poortje en daarvoor de traditionele betonnen paaltjes met grind, ThH) waren wij met vier kinderen. Johan (in Groenlo beter bekend als Broer), Gerda en Frans zijn al overleden. Daarnaast is mijn moeder op veel te jonge leeftijd overleden en mijn vader, die op latere leeftijd blind werd, heb ik nog tot aan zijn dood verzorgd. Bij deze opsomming mag ik ons huisvriendje Johnny, het als ‘een echt vösken’ bekendstaand bruine hondje niet vergeten.” Na de basisschool St. Jozef en de aangrenzende huishoudschool gevolgd te hebben, solliciteerde Marietje met succes bij tandarts Mulder. “Het sollicitatiegesprek vond plaats in Hotel Westerman. Ik werkte, op twee maanden na, veertig jaar als tandartsassistente. En dat bijna dagelijks tot vaak tien uur ’s avonds, waarbij alle voorbijkomende werkzaamheden mij ten deel vielen. Altijd op de fiets, later ook vaak met een bromfiets en tussendoor met de GTW-bus richting tandarts Mulder. Daarnaast heb ik in Groenlo ook nog gewerkt op het consultatiegebouw, destijds ondergebracht in het voormalige wit-gele kruisgebouw aan de Borculoseweg.”

De altijd vrijgezel gebleven Marietje (“Ik heb in een vroeg stadium een vriendje gehad, maar die heeft mij belazerd!”) heeft van familie, vrienden en bekenden altijd veel waardering gekregen voor haar aanstekelijke lach en gastvrijheid, alsmede haar liefde voor bloemen en het tuinieren, schilderen van met name ansichtkaarten, het bakken van zandkoekjes van echte roomboter en niet te vergeten het bakken van de echte, ouderwetse, overheerlijke pannenkoeken met spek.