De halve waarheid 2

Het is bijna vertederend te zien hoe John Arink het opneemt voor mevrouw Ten Have naar aanleiding van mijn schrijvenvan 9 september jl. in Elna/Groenlose Gids, het versterkt wel mijn vermoeden omtrent kennisvergaring, uitgesproken in voornoemd artikel. Echter, misschien was ik daar niet duidelijk genoeg in, stoort het mij enorm dat er een vergelijk gemaakt wordt tussen gangbare- en biologische landbouw zonder ook de biologische mores van gewasbescherming te duiden, waarbij gevoeglijk aangenomen wordt dat als iets biologisch genoemd wordt het daardoor vanzelfsprekend in orde is.

Maar hoe ik de biologische landbouw ook waardeer, het schijnt niet altijd te zijn wat het lijkt. Het lijkt mij daarom logisch, dat, als er gewezen wordt op onvolkomenheden in de gangbare maisteelt (en die zijn er) er geen vergelijk met de biologische teelt kan zijn zonder dat daar ook 'de billen bloot komen'. Arink betoogt in zijn 'Op de vrouw' dat de biologische mindset is, geen chemische bestrijdingsmiddelen en geen kunstmest en gaat gemakshalve voorbij aan effecten welke niet chemische middelen kunnen hebben op het bodemleven. Wat te denken van koper-sulfaat dat in ruime mate gebruikt wordt en compleet a-selectief is en destructief voor het bodemleven (meer destructief dan in het verleden gebruikte chemische middelen en die derhalve terecht reeds verboden zijn). Om zijn gelijk kracht bij te zetten winkelt hij selectief in middelen voor de aardappelteelt (Nemathorin) en fulmineert hij richting LTO over een middel uit de bietenteelt dat verboden is en LTO dat weer ongedaan wil maken.

Dat LTO behoorlijk remmend kan werken op voortschrijdende inzichten is niet onbekend, maar ook hier winkelen Arink cs er lustig op los als hij hand in hand met LTO in een panische kramp schiet als een onschuldig project voor integratie van landbouw en recreatie gelanceerd wordt. De vraag dringt zich hierbij op in welke vermomming `the devil` zich nu eigenlijk presenteert.

Gelukkig vind ik in de artikelen van mevr. Ten Have wel enige nuance, maar dat zie je pas als Arink aan het woord is geweest, namelijk zij constateert dat er al wel degelijk (veel?) vooruitgang is geboekt en ik ben het met haar eens dat bij lange na niet genoeg is, maar ik betwijfel of de handrem van LTO de enige vertraging is, de chemische industrie mag zich op dit gebied wel meer roeren. Betreffende de akkerranden welke de realiteit verbloemd volgens mevrouw Ten Have, zie ik daar in de toekomst juist een oplossing voor vermindering van beschermingsmiddelen, zowel biologisch als chemisch, inclusief monocultuur.

Tenslotte voor de milieubewuste burger, als u onkruid tussen of op uw tegels gaat verwijderen met een op azijnzuur gebaseerd biologisch middel zult voor langere tijd niet veel leven meer ontdekken onder die tegel. Verbeter de wereld, maar begin alstublieft vooral bij jezelf.

Herman Berendsen
Revendijk 3 Groenlo