Onze Achterhoek moet blijven!

Het lijkt erop, beste Grollenaren, het lijkt erop dat we in de Achterhoek in een nieuwe levensfase zijn beland. Tot nu toe was het hier een beetje een ingetogen gebied. Goed, wij Grollenaren torenden daar natuurlijk hoog bovenuit; wij plaatsen ons al jarenlang in een unieke situatie. En of dat nu terecht is of niet, doet er niet toe. Als je alsmaar zegt dat je goed kunt voetballen dan gaan de meeste mensen dat op de duur ook geloven, zo lang je niet voetbalt natuurlijk.

Juist door die ingetogenheid, die rust, die afwachtende houding, dat niet primair en ordinair meteen overal ongefundeerd op reageren leidde tot een andere levenshouding dan doorgaans bij de westerse mens in Nederland. We gingen ons onderscheiden omdat we een andere aanpak hadden. Dat leidde ook vaak tot kritiek die uitkwam op aanduidingen als knipmutsenmaatschappij en volksdansformaties uit het jaar nul. En ik begrijp wel dat er toen het idee is ontstaan dat we van dit stoffige imago moesten worden bevrijd, dat de Achterhoek veel meer is dan een knipmuts, wel twee mutsen en dat er hier toch wel eens ooit momenten zijn dat er niet wordt gevolksdanst, zo zal de sarcast zeggen.

Kortom: we moesten onszelf beter in de markt zetten. Dat was jaren geleden al op een ongelooflijke manier gebeurd door de popgroep Normaal die van het ‘achterlijke’ platteland een ware poptempel maakte en natuurlijk bijvoorbeeld ook door mensen als Hans Keuper (Boh Foi Toch) die met zijn originele presentaties een geheel ander facet van dit gebied blootlegde.

Maar de laatste tijd moet er geloof ik ineens veel meer gebeuren. Dat enthousiasme is goed, maar of dat de goede kant op gaat? Vertel het eens Torenwachter, oké dat ga ik nu doen.

Ik krijg steeds meer het idee dat we onszelf op een bijna wanhopige manier aan het profileren zijn. Dat is natuurlijk wel modern; lekker in de markt zetten die handel en meer van die avantgardistische oneliners. We kregen een tijd terug met veel gejuich de Achterhoekse vlag, wij hebben hier al de Grolse vlag, even ter nuancering! Maar die Achterhoekse vlag moest iets geweldigs worden en hij wappert nu inderdaad overal en altijd. Maar dat is toch eigenlijk ‘on-eigen’ aan ons. Zo uitbundig zijn we nu ook weer niet en het is natuurlijk ook zo dat naar mijn bescheiden mening een vlag iets is voor bijzondere gelegenheden. Als je altijd vlagt wordt het bijzondere normaal en is het niet bijzonder meer. Hier schieten we dus het doel voorbij.

Afgelopen week las ik een artikel over ‘gevoel voor de Achterhoek in de keuken’. We krijgen nu AchterhoeksBont dat waarschijnlijk is gedaan naar analogie van het Brabants Bont. Het is mooi dat we enthousiaste ondernemers hebben die overal een gat in de markt zien, daar waar ik meestal ondoordringbare hekken zie staan. Zo zijn er tal van acties waarbij ik steeds denk: we meten ons een westerse systematiek aan, een vorm van commerciële omroepen met programma’s die vaak nergens over gaan. Mijn angst is dus dat we een onderdeel worden van die systematiek waardoor we ons - hoewel we enorme pogingen daartoe doen - toch niet echt meer onderscheiden.

Het lijkt me verstandig dat we blijven inzetten op onze typische Achterhoekse cultuur en nu dat cultuurgegeven steeds zeldzamer wordt, worden we daardoor dus ook steeds interessanter.

Misschien trap ik hier en daar op zere tenen, maar ik denk dat we met een uitgekiend beleid beter onze eigen identiteit en daardoor onze aantrekkelijkheid - vooruit! - in de markt kunnen zetten Onze Achterhoek moet dus blijven!

Torenwachter