‘Wij wonen al 54 jaar met heel veel plezier in Groenlo!’

GROENLO - Voor de rubriek ‘Hoe gaat het met u?’ is correspondent Theo Huijskes deze week te gast bij het echtpaar Henk en Wil van Baak, beiden 80 jaar en woonachtig in de Beltrumsestraat in Groenlo.

Door Theo Huijskes

GROENLO - Hun komst op 1 april 1967 naar Groenlo, kon destijds in verband worden gebracht met een soort van 1 aprilgrap. Het betrof in dit geval de overstap van het Zuid-Hollandse Alphen a/d Rijn, omringd door grote steden als Amsterdam, Utrecht, Rotterdam en Den Haag, naar het toentertijd nog geen 9 duizend zielen tellende Groenlo in de Gelderse Achterhoek. Inmiddels bijna 54 jaar later hebben Henk en Wil van Baak nog steeds geen spijt van de beslissing, die een totaal andere invulling aan hun leven gaf. De gok om de voormalige drogisterij van Verheijen in Groenlo aan te kopen, pakte heel goed uit. In een pand dat gedurende de periode 1967-2001 zo'n vijf keer werd verbouwd en werd voorzien van een nieuwe gevel, vond niet alleen succesvolle nering plaats, maar beleefde het echtpaar Van Baak ook 34 jaar veel plezier en gezelligheid. Bij de invoering van de euro werd de zaak overgedaan aan drogisterijketen Etos.        

'Wij zijn ons echte Grollenaren gaan voelen'
Ook nadat er in 2001 een punt werd gezet achter Drogisterij Van Baak zijn Henk en Wil op dezelfde plek in het Grolse centrum blijven wonen. “Wij zijn ons door de jaren heen echte Grollenaren gaan voelen, hebben hier een kennissen- en vriendenkring opgebouwd en hebben ons zo aan dit bourgondische vestingstadje verbonden”, aldus het echtpaar. “Van onze drie zonen is Henk-Jan in Alphen geboren en Bas en Otto in Groenlo. Wij zijn opa en oma van zeven kleinkinderen en vermaken ons prima met verschillende hobby’s, waaronder wandelen en bridgen”, vervolgt Henk, die daarnaast aangeeft een groot liefhebber te zijn van genealogie. ”Mijn interesse voor oudheidkunde, en dat in de breedste zin van het woord, is erg groot. Ik ben een liefhebber van antiek en kunst, heb een antiekwinkel gehad in het voormalige pand van kruidenier Wisseborn in de Mattelierstraat en ben verzamelaar geweest van historische afbeeldingen, plattegronden en stadsgezichten.”

Driejarig verblijf in een Jappenkamp in Nederlands-Indië
Daar waar echtgenote Wil, waarmee hij in 1964 in het huwelijk trad, in 1940 het levenslicht zag en min of meer in weelde opgroeide in Delft, werd Henk eveneens in 1940 maar dat in Malang op het eiland Java in Indonesië geboren. “In 1943 werd ik samen met mijn moeder in een Jappenkamp, een Japans Interneringskamp, geplaatst. Een onmenselijke ervaring. Een tijd waarin je door voedsel te zoeken de kans had om in leven te blijven. Een periode die een extra treurige dimensie kreeg toen mijn vader in 1945 tijdens de laatste dagen van de oorlog sneuvelde. Een enorme klap en dat met name voor mijn moeder, die met mij als enigst kind naar Nederland vertrok om daar in Deventer een nieuw leven op te bouwen. Is zij altijd alleen gebleven, ik heb de mogelijkheid gekregen om diverse studies te volgen, waarna ik vervolgens in de wegenbouw heb gewerkt alvorens dat wij ons samen als een soort uitdaging op de studies, alsmede het vak drogisterij hebben gestort.”

Bedrijven van gemeentepolitiek was toen veel gemoedelijker
Wanneer Wil aangeeft dat zij voorafgaande aan de uitdaging in Groenlo bij voorkeur veel verschillende baantjes had om daarmee te zorgen voor de nodige arbeidsafwisseling, zegt Henk dat hij altijd op zoek was naar uitdagingen in het leven. “Dit heeft er zo goed als zeker ook aan bijgedragen dat ik onder andere voor de VVD vijftien jaar lid ben geweest van de raad van toen nog de gemeente Groenlo. Ook ben ik een twaalftal jaren lid geweest van het dagelijks bestuur van de Kamer van Koophandel in Zutphen, bestuurslid van het Koninklijke Nederlandse Ondernemersverbond, later MKB Oost-Nederland, en meer dan acht jaar voorzitter van het Groenlo’s Ondernemers Verbond. Goede herinneringen heb ik aan mijn periode in de gemeentepolitiek. Dit in de jaren 1975 tot 1990 en dat samen met wijlen VVD-raadslid Joep van der Pluijm. Het ging er toen veel gemoedelijker aan toe dan tegenwoordig. Nu is alles veel onpersoonlijker, noem het zakelijker geworden.”

De kleine ondernemer krijgt het moeilijk om te overleven
Van Baak beseft als geen ander dat het niet alleen tijdens de huidige coronacrisis moeilijke tijden zijn voor de kleine ondernemer, maar dat die er ook zullen zijn wanneer de pandemie definitief een halt is toegeroepen. “Natuurlijk kan ik diverse voorbeelden in Groenlo noemen van leuke winkels, die goed aanslaan en het goed doen. Maar met name het online winkelen gaat helaas de dienst uitmaken. Het gevolg hiervan is dat de winkelstraten met de knusse, gezellige winkeltjes totaal verloederen en daarmee de iconische kleding- en andere winkels verdwijnen. Het komt mogelijk nog zover dat potentiële klanten alleen in winkels komen om zich te oriënteren om vervolgens de producten online te gaan kopen. Desondanks hoop ik voor ondernemend Groenlo het allerbeste, waarbij ik niet onvermeld laat dat wij blij mogen zijn met de aanwezigheid van Marveld Recreatie, dat zeker in de zomermaanden zorgt voor duizenden toeristen en tevens welkome bezoekers van onze Grolse binnenstad.”