Verbinding

Juist in deze beroerde tijd voelen wij ons verbonden, lieve Grollenaren. Ik merk dat aan van alles om mij heen. Sneeuw wordt geruimd door buren, vrienden of familie. Boodschappen worden keurig alleen gedaan, we houden ons aan de richtlijnen en we blijven de moed niet verliezen door de stralende glimlach van Stefan Mondial en alle andere lieve supermarktmedewerkers. We beginnen keurig om 16.00 met onze wijntjes zodat we om 21.00 onze bedjes In kukelen en ondanks dat het carnaval is, kukelde ik afgelopen zaterdag ook nog eens keurig in dat van mijzelf.

En het hoogtepunt in dit sombere niet-carnavalsweekend was toch wel de uitzending die ik inmiddels al drie keer heb bekeken, op advies van vriend T, die zei dat je er steeds weer iets nieuws in ontdekt. Zo ontdekte ik al na twee keer kijken wie de vader was van Remco uut Söwent. Een ware vorm van 'method-acting' volgens hemzelf en mocht je ooit je toneel-ambities verder vorm willen geven Mark, mijn zegen heb je net zoveel voor je acteerspel als voor een eventueel huwelijk met own zuster.

Duizendmaal hulde dus voor deze heerlijke avond en dank aan iedereen die op de aftiteling stond, vooral die mensen helemaal aan het eind daarvan natuurlijk. Dank dat we ons even toch verbonden konden voelen en fantastisch dat die mogelijkheden tegenwoordig beschikbaar zijn.

Zo niet in de katholieke kerk. Zo blijkt wel als ik op zondagmorgen trouw de dienst beluister vanuit de Calixtusbasiliek, live gestreamed via 'kerkdienstgemist.nl'. De mogelijkheden liggen voor het oprapen zou je zeggen, dus ik zet zoals elke zondagmorgen de koffie klaar en vooruit, één halve liter mag ook best. Wie zou er dit jaar op de kansel staan? Zou het de Torenwachter zijn? Heer Ottink met zijn galmende bas? Vooruit, een zakje chips kan ook best en laat maar komen.

Helaas. Niets van dit alles.
Prachtige Gregoriaanse zang van de Cantores uit Neede, ik houd er erg van, dat wel. Een aangrijpende preek van heer Ten Bruin over 'Wanneer zoek jij Jezus?', gebaseerd op het verhaal van de melaatse en zeer actueel tijdens deze pandemie natuurlijk. Maar DIT weekend wilden we die pandemie toch juist even vergeten? We willen nu juist de verbondenheid voelen die we zo node missen en met name tijdens dit weekend toch? En als het nou een heidens feest was. Nu ja, dan nog natuurlijk, maar verdorie, we gaan toch vanaf Aswoensdag de veertigdagentijd in, hoe katholiek wil je het hebben?

Ik heb het nooit onder stoelen of banken gestoken: Ik ben een enorme fan van pastoor De Jong. In goede en in slechte dagen steek ik hem graag een hart onder de riem. Af en toe vraag ik hem wel waarom hij sommige dingen doet of juist laat en vandaar vandaag deze hartenkreet.

Als de katholieke kerk mij wil blijven aanspreken zou het fijn zijn als die kerk luistert naar wat er leeft.

Mirjam van Erp