Galgenhumor

Galgenhumor

Nou, dat was best spannend die laatste coronapersbijeenkomst, beste Grollenaren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ‘m kneep als de neten, om het eens in mooi, modern, zuiver en tevens hoogdravend Nederlands te zeggen. Als de neten ja! Ik vreesde dat ze zouden gaan zeggen dat de cafés, de bars en andere natte etablissementen maar tot middernacht open zouden mogen. Dat had ik niet volgehouden. Ik lag al een beetje buiten adem voor de televisie om de harde waarheden van de twee golden boys over het slechte Nederlandse nieuws te horen presenteren. Ik was de laatste weken als horecabezoeker compleet kapot; compleet geveld na weer een lange, lange horeca-dag die tot maar liefst acht uur in de avond - zegge en schrijve 20.00 uur - duurde. Dat was voor mij als bezoeker gewoonweg niet vol te houden.

Tot acht uur in de avond in de horeca; als ik er nu aan denk krijg ik er nog nachtmerries van. Ik sleepte me letterlijk naar het eind; dan was het zes uur en dan dacht ik: nog twee uur te gaan. Wanneer kan ik eindelijk naar huis? Veronderstel dat de beide Nederlandse bazen daar tot 22.00 uur ’s avonds of zelfs tot 24.00 ’s nachts van hadden gemaakt. Dat had deze jongen niet getrokken. Daarom had ik alvast bij voorbaat een brief op poten gestuurd naar Den Haag dat ze toch wel in de smiezen moesten houden dat de gewone Nederlandse horecabezoeker dient te worden beschermd door slechts een piepklein deel van de dag de horecadeuren open te zetten.

Nou, ik moet zeggen dat de beide nationale bazen toch wel enigszins naar mij geluisterd hebben. Ze hebben niet helemaal voldaan aan mijn (meer dan terechte) wensen, maar komen me toch een eind tegemoet. Ja, als burger weet je dat politiek altijd de politiek van het haalbare is. Er zijn mensen met tegenovergestelde meningen en hoewel ik vind dat ik gelijk heb, dienen ze naar mensen met een volstrekt foute mening toch ook (een beetje) te luisteren. De beide landelijke magistraten lieten een onderminister bellen over mijn brief; dat deden ze niet allemaal zelf. Daar hadden ze geen tijd voor zeiden ze; dat valt me dan weer tegen van die golden boys want het onderwerp corona is toch uiteindelijk een relatief eenvoudige klus.

Nu gaat de horeca tot 17.00 uur ‘s middags open en hoewel dat ook nog best lang is, is het toch minder dan 20.00 uur om nog maar te zwijgen van 24.00 uur ’s nachts. Waar ik wel enorm van schrok was dat die bedrijven wel ’s morgens om vijf uur al open mogen. Ik hoop dat de horeca dat hier niet helemaal goed heeft meegekregen. Dat ze me niet ’s morgens om 05.30 uur bellen met de opmerking: het is nu al 05.30 uur maar we zien je nog steeds niet. Je gaat de zaak toch niet verpesten hè. Je kent je verantwoordelijkheid toch wel. En we hebben mensen nodig waar je van op aan kunt. Niet van die luiwammesen die maar in bed liggen te ronken! Hup hup hier op an!

En er is nog een ander lichtpunt voor mij. Ik mag nu ook niet naar een voor mij heel moeilijk concert waarbij de musici zo belangrijk en zo hoog zetelen dat ze voor mij uit het zicht zijn. Ik ben verlost van mijn eigen ongetwijfeld klungelachtige optreden in de buurt van getalenteerde professionals daar. Dus die ellendige coronamaatregelen zijn zo gek nog niet.

Maar wat als alles straks ooit weer ’normaal’ wordt? Dan ben ik in een etmaal 25 uur in de horeca.

Torenwachter